Dronedaron to lek antyarytmiczny o właściwościach elektrofizjologicznych bardzo zbliżonych do amiodaronu, nie zawiera on jednak jodu, dzięki czemu jest mniej toksyczny. W badaniach wykazano, że podobnie jak amiodaron zwiększa prawdopodobieństwo powrotu i utrzymania rytmu zatokowego u chorych z migotaniem przedsionków, ogranicza też występowanie arytmii komorowych. Zaburzenia rytmu nieodmiennie towarzyszą niewydolności serca – dotyczy to zarówno migotania przedsionków, jak i arytmii komorowych. Z uwagi na teoretycznie podobną do amiodaronu skuteczność antyarytmiczną i potencjalnie mniejszą toksyczność sądzono, że dronedaron może zająć poczesne miejsce w leczeniu chorych z zaawansowaną niewydolnością. Dlatego z niecierpliwością oczekiwano na wyniki badania ANDROMEDA, po którym spodziewano się, że wykaże przynajmniej zmniejszenie częstości hospitalizacji w wyniku podawania tego leku.