Rejestry prowadzone przez europejskie i amerykańskie towarzystwa kardiologiczne potwierdzają, że częstość występowania niewydolności serca rośnie i tak samo będzie w nadchodzących latach. Jest to związane ze starzeniem się społeczeństw, ponieważ niewydolność serca jest jedną z najczęstszych chorób wieku podeszłego. Wprowadzanie nowych metod leczenia poprawiło przeżycie, co dodatkowo zwiększa liczbę chorych. Obraz kliniczny choroby ulega zmianie, co związane jest między innymi ze starzeniem się populacji chorych. Coraz częściej niewydolności serca towarzyszą inne choroby: niewydolność nerek, nadciśnienie tętnicze, migotanie przedsionków, niedokrwistość, cukrzyca i otyłość. W podeszłym wieku częściej zachowana jest czynność skurczowa lewej komory, częściej też współistnieje wada zastawkowa. W dalszym ciągu za mało wiemy o niewydolności serca z zachowaną czynnością skurczową lewej komory, a według badań amerykańskich występuje ona prawie u połowy chorych hospitalizowanych z powodu niewydolności serca. Skutkiem tego jest brak poprawy przeżycia w tej grupie chorych w ostatnich latach w przeciwieństwie do chorych z niewydolnością skurczową.