prof. dr hab. n. med. Adam Stępień

Szanowni Państwo!

W czerwcu zamykamy pierwsze półrocze naszej zawodowej aktywności klinicznej i naukowo-dydaktycznej. Wielu z nas uczestniczyło w licznych konferencjach i zjazdach naukowych, zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Warto zatem wspomnieć o najistotniejszych zmianach, których byliśmy świadkami. W kraju bez wątpienia wydarzeniem o najwyższym znaczeniu było wprowadzenie pilotażowego programu leczenia udaru mózgu z zastosowaniem trombektomii mechanicznej. Choć metoda ta była w wielu krajach, w tym także w naszym, stosowana wcześniej, to obecnie została sformalizowana i uzyskała finansowanie z NFZ. Program ten bezlitośnie obnażył nasze braki zarówno w organizacji pracy, jak i w wykwalifikowanej kadrze. Z ogromnym zadowoleniem jednak przyjmuję od kolegów informacje, że ta nowoczesna metoda leczenia jest stosowana także w ośrodkach, które nie znalazły się na pierwszej liście uczestników programu. Każdemu choremu musimy zagwarantować nasze usługi na najwyższym poziomie, jaki możemy zaoferować w danej chwili, bez względu na koszty. O nich oczywiście należy myśleć racjonalnie, ale pieniądze nie mogą decydować o życiu czy kalectwie pacjentów. Widzieliśmy w klinice tak spektakularne poprawy i powroty do pełnego zdrowia, że sama dyskusja na ten temat staje się krępująca. Innymi słowy, każdy chory spełniający obecnie obowiązujące kryteria powinien być kandydatem do wykonania tej procedury medycznej.

Innym ważnym wydarzeniem medycznym z dziedziny neurologii w pierwszym półroczu było wprowadzenie do terapii migreny przeciwciał monoklonalnych skierowanych przeciwko białku lub receptorowi CGRP. Choć niektórym z Państwa może się wydawać, że wydarzenie to nie jest aż tak istotne, to uważam, że jesteśmy świadkami przełomu, który rzadko jest odnotowywany. Przede wszystkim dotychczasowe leczenie migreny przewlekłej było skuteczne jedynie częściowo i to u niewielu chorych. Zdecydowanej większości chorych nie mogliśmy pomóc. Obecnie nie tylko u trzech czwartych osób leczonych odnotowuje się znaczącą poprawę (istotne zmniejszenie liczby dni z bólem, lepszą odpowiedź na leczenie doraźne), ale – co najistotniejsze – u części chorych dochodzi do całkowitego ustąpienia bólów głowy nawet na wiele miesięcy. Te świetne wyniki zmieniły od razu wskazania do stosowania tych preparatów. Obecnie uważa się, że powinni je otrzymywać zarówno pacjenci cierpiący na migrenę, u których występują ponad trzy napady w miesiącu, jak i ci chorzy, u których leczenie doraźne nie jest wystarczająco skuteczne, a migrena pogarsza ich jakość życia.

Odnotowaliśmy postęp i wykorzystaliśmy nowości w wielu innych obszarach neurologii. Systematycznie będziemy o nich pisali w naszym czasopiśmie. Teraz życzę Państwu spokojnej lektury aktualnego wydania „Neurologii po Dyplomie” i udanego wypoczynku na letnim urlopie.