Słowo wstępne

Słowo wstępne

prof. dr hab. n. med. Adam Stępień

Redaktor Naczelny „Neurologii po Dyplomie“

Small st%c4%99pien adam opt

prof. dr hab. n. med. Adam Stępień

Szanowni Państwo!

W aktualnym wydaniu „Neurologii po Dyplomie” omawiamy szeroko pojęte zagadnienia opieki nad pacjentem z chorobami neurologicznymi. Rozpoczynamy niezwykle ważnym artykułem prof. dr. hab. n. med. Andrzeja Kiejny oraz dr n. med. Izabeli Winkel dotyczącym opieki nad pacjentem z chorobą Alzheimera (AD – Alzheimer’s disease). O przypadłości tej mówimy coraz częściej, przede wszystkim w aspekcie docierających informacji na temat nowych badań nad lekami spowalniającymi jej rozwój. Obecnie głównymi celami naszych działań medycznych pozostają jednak leczenie objawowe i opieka socjalna oraz wsparcie psychologiczne dla rodzin chorych i ich opiekunów. Autorzy wnikliwie przytaczają dane dotyczące obciążenia ekonomicznego i społecznego związanego z demencją oraz wskazują dostępną terapię zarówno farmakologiczną, jak i niefarmakologiczną. Na marginesie dodam, że Food and Drug Administration dopuściła w styczniu do leczenia AD nowy środek – lekanemab. Jednocześnie odmówiła rejestracji i skierowała do dalszych badań inny nowy preparat z uwagi na niepewny profil bezpieczeństwa. Lekanemab jest obiecującą opcją terapeutyczną dla pacjentów, którym nie możemy zaoferować skutecznych leków. Oparty jest na przeciwciele monoklonalnym skierowanym przeciwko β-amyloidowi – białku, które staje się toksyczne, tworząc charakterystyczne blaszki gromadzące się w mózgach chorych z AD. Lek podaje się we wlewie dożylnym co 2 tygodnie. Nadzieję budzą wiadomości o nowych cząsteczkach, które mogą pojawić się w arsenale farmaceutyków przeciwko tej chorobie. Obecnie w badaniach klinicznych jest ich blisko 150.

Innym niezwykle ciekawym doniesieniem, które prezentujemy Państwu, jest praca dr n. med. Kamili Żur-Wyrozumskiej dotyczącego miastenii. Autorka wskazuje w nim, w jaki sposób zabezpieczyć pacjentów przed jej zaostrzeniami, które mogą się stać bezpośrednim zagrożeniem życia. Miastenia nadal pozostaje chorobą o nieobliczalnym i ciężkim przebiegu – podczas przełomów miastenicznych wciąż dochodzi do zgonów. Jak podaje autorka, wewnątrzszpitalna śmiertelność chorych z przełomem miastenicznym wynosi 5-12%. Z tego powodu praca ta ma kluczowe znaczenie w naszej codziennej praktyce.

Nie mniej ciekawe są pozostałe teksty. Zachęcam Państwa do lektury pisma i do udziału w zbliżającym się marcowym kongresie Akademii po Dyplomie. W jego trakcie będziemy omawiać najnowsze doniesienia z zakresu neurologii klinicznej z ostatniego roku. Jestem przekonany, że wybór tematów i opinie uznanych specjalistów z danej dziedziny okażą się dla Państwa cenne.

Do góry