Chociaż schorzenie najczęściej występuje u otyłych kobiet w wieku rozrodczym, dotyka również mężczyzn, którzy są bardziej narażeni na trwałe uszkodzenie wzroku1-8.

Ból głowy wymieniany jest jako objaw występujący u większości pacjentów z IIH9,10. Najczęściej wykazuje podobieństwo do migreny10,11. Drugim ważnym symptomem są zaburzenia widzenia związane z obrzękiem tarcz nerwów wzrokowych. Na wczesnym etapie choroby ostrość widzenia pozostaje prawidłowa, a ulega pogorszeniu wraz z upływem czasu oraz nasileniem obrzęku nerwów wzrokowych12. Zaburzenia widzenia, a nawet utrata wzroku, mogą mieć charakter nieodwracalny. W piśmiennictwie wymienia się również inne objawy IIH, takie jak:

  • uszkodzenie nerwów czaszkowych
  • zaburzenia funkcji poznawczych
  • zaburzenia węchu
  • szumy uszne
  • bóle szyi o charakterze korzeniowym10,11.

W prezentowanym w tym artykule przypadku objawy wskazywały na IIH. Wysokie ciśnienie otwarcia PMR potwierdziło wstępne rozpoznanie. Również obraz MR oczodołów, który uwidocznił obrzęk tarcz nerwu wzrokowego, był typowy dla tego schorzenia.

Według aktualnego piśmiennictwa istotne znaczenie w rozpoznaniu pierwotnego idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego ma MR, w tym flebografia11. Natomiast badania dna oka oraz pola widzenia wydają się lepszymi parametrami do monitorowania przebiegu choroby niż ocena ostrości wzroku2.

Idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe należy różnicować przede wszystkim z:

  • zakrzepicą zatok żylnych opony twardej
  • nadciśnieniem śródczaszkowym wtórnym do innych chorób i stosowanych leków
  • wodogłowiem
  • zmianami w mózgowiu powodującymi efekt masy7.

W celu zmniejszenia produkcji PMR zaleca się stosowanie inhibitorów anhydrazy węglanowej. Leczenie acetazolamidem wg badań naukowych wiąże się z poprawą jakości życia u osób z IIH13,14. Wśród oddziaływań modyfikujących przebieg choroby wymienia się również stosowanie diety niskosodowej oraz dążenie do redukcji masy ciała12,15. Gdy pomimo leczenia zachowawczego zaburzenia widzenia postępują, należy rozważyć zabieg neurochirurgiczny, taki jak:

  • drenaż komorowo-otrzewnowy
  • drenaż lędźwiowo-otrzewnowy
  • fenestracja osłonek nerwów wzrokowych
  • stentowanie zatoki poprzecznej1,12.

W opisanym przypadku zastosowano klasyczną farmakoterapię wraz z drenażem lędźwiowym, co znacząco zmniejszyło dolegliwości. Z uwagi na podwyższony BMI pacjentka została poinstruowana co do zmiany stylu życia, wprowadzenia aktywności fizycznej i odpowiedniej diety.

Podsumowanie

W diagnostyce różnicowej przewlekłego bólu głowy należy zawsze rozważyć IIH, schorzenie to może się bowiem wiązać z nieodwracalnymi zmianami w zakresie nerwów wzrokowych, co z kolei może doprowadzić do trwałego uszkodzenia narządu wzroku.

Do góry