W trzech dotychczas zrealizowanych badaniach dotyczących leczenia nerinetydem jako interwencji neuroprotekcyjnej w ostrym udarze niedokrwiennym mózgu odnotowano niejednoznaczne wyniki w odniesieniu do wstępnie określonego założenia. Żadne z badań nie odzwierciedlało jednak wiernie kryteriów włączenia względem badań przedklinicznych (model zwierzęcy), które stanowiły uzasadnienie dla badań klinicznych, tj. leczenia w ciągu 3 godzin od wystąpienia udaru u pacjentów wybranych do reperfuzji bez wcześniejszej trombolizy. Celem grupy międzynarodowych badaczy było sprawdzenie, czy korzyści kliniczne nerinetydu można zaobserwować w podgrupie pacjentów spełniających kryteria włączenia stosowane w badaniach przedklinicznych.