W artykule zaprezentowano przypadek 72-letniego mężczyzny, który został przyjęty na oddział neurologii z podejrzeniem udaru mózgu. U dotychczas samodzielnego pacjenta wystąpiły nagłe zaburzenia zachowania i kontaktu słownego. W rezonansie magnetycznym głowy uwidoczniono patologiczne sygnały istoty białej obu półkul mózgu, niewielki efekt masy i liczne mikrokrwawienia, a także pojedyncze ostre ognisko mikrokrwawienia w lewym płacie czołowym. W trakcie hospitalizacji, mimo terapii przeciwobrzękowej, anksjolitycznej i stabilizującej nastrój, u pacjenta nasiliły się jakościowe zaburzenia świadomości. Na podstawie całości obrazu klinicznego wysunięto podejrzenie encefalopatii w przebiegu mózgowej angiopatii amyloidowej i rozpoczęto steroidoterapię, uzyskując znaczną poprawę stanu chorego.

Opis przypadku

Mężczyzna 72-letni został przyjęty na oddział neurologii z powodu podejrzenia udaru mózgu wysuniętego na podstawie wyniku tomografii komputerowej (TK) wykonanej na SOR-ze w sąsiednim szpitalu. Według relacji rodziny od kilku dni u mężczyzny nasilały się zaburzenia zachowania i kontaktu słownego. Ostatni raz w pełnym logicznym kontakcie słownym pacjent był widziany 4 dni przed przyjęciem na oddział. W wywiadzie występowały nadciśnienie tętnicze oraz zwyrodnienie plamki żółtej i bieguna tylnego oka lewego (dwa miesiące wcześniej pacjent otrzymał iniekcję doszklistkową rekombinowanego humanizowanego przeciwciała monoklonalnego w ramach programu lekowego). Chory do tej pory mieszkał sam.

Przy przyjęciu mężczyzna był przytomny, zdezorientowany co do czasu i miejsca, częściowo zorientowany co do własnej osoby (prawidłowo podawał miejsce zamieszkania i rok urodzenia, ale nie potrafił podać miesiąca, w którym się urodził). Nie był w stanie sprecyzować, dlaczego trafił do szpitala, nie rozumiał niektórych poleceń. Natomiast mowa była niezaburzona, objawy oponowe ujemne, nerwy czaszkowe bez zaburzeń. Ponadto w badaniu neurologicznym stwierdzono retardację kończyn prawych oraz dodatni objaw Babińskiego po tej stronie. Ruchomość odcinka szyjnego kręgosłupa była ograniczona bólowo, głównie w lewą stronę, obserwowano znacznie ograniczony ruch nachylenia bocznego.

W pierwszych dniach hospitalizacji pojawiły się zaburzenia zachowania – pacjent był niespokojny i agresywny w stosunku do innych chorych i personelu, usiłował wychodzić z łóżka, występowały również epizody majaczenia. U chorego zastosowano przymus...