Dr hab. med. Stanisław Góźdź, prof. UJK, dyrektor Świętokrzyskiego Centrum Onkologii, konsultant wojewódzki w dziedzinie onkologii klinicznej

Ojciec nowoczesnej onkologii, prof. Tadeusz Koszarowski, poświęcił całe życie na budowanie sieci polskich centrów onkologii. To on jako młody lekarz jeszcze przed wojną stwierdził, że same instytuty nie rozwiążą problemu i w każdym województwie powinno powstać centrum. To była genialna myśl, żeby pod jednym dachem pacjent mógł dostać wszystko, co jest mu potrzebne, czyli diagnostykę, wszystkie rodzaje świadczeń onkologicznych plus zaplecze poradni specjalistycznych. Często nasi pacjenci chorują na wiele chorób, są w gorszym stanie niż pacjenci z Europy Zachodniej i żyją średnio o siedem lat krócej. Prowadząc leczenie onkologiczne, mamy świadomość, że indukujemy działania niepożądane, trzeba zatem monitorować zdrowie pacjenta. I to robią specjaliści w różnych dziedzinach.

Jeśli chodzi o biurokrację, nie jest istotne, czy jest to instytut, szpital wojewódzki czy powiatowy. Wszyscy jesteśmy w nią ubrani. To nie jest immanentna cecha centrów onkologii. Wyróżnikiem jest to, że w centrum onkologii, dzięki konsyliom, plan leczenia może być ustalany indywidualnie.

Wystarczy spojrzeć na sukcesy amerykańskiej onkologii. Jej rozwój oparty jest o sieć centrów onkologii Stanów Zjednoczonych. To, co w tej chwili Unia Europejska zaleca – comprehensive cancer centres – dzięki prof. Koszarowskiemu już w Polsce mamy. Niestety bardzo często padają stwierdzenia, także z ust lekarzy, że nasza sieć to postkomunistyczny moloch. Niewiedza jest siłą, a gdy brakuje argumentów, idzie się w demagogię. Tymczasem powinniśmy być dumni z tego, co mamy.

Szymon Chrostowski, prezes zarządu Polskiej Koalicji Pacjentów Onkologicznych

Powstawaniu w Polsce pod koniec ubiegłego wieku sieci specjalistycznych szpitali onkologicznych nazwanych centrami onkologii przyświecała idea umożliwienia pacjentowi kompleksowego, zgodnego z najnowocześniejszą wiedzą o nowotworach, leczenia. Ich...