ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Pacjent w trakcie leczenia onkologicznego
Symetryczna, wyprzeniowa i zgięciowa osutka wywołana inhibitorem EGFR
Maja Kotowska
Wiktoria Kotusiewicz
Maja Żołnierek
lek. Małgorzata Maj
lek. Paulina Chmielińska
prof. dr hab. n. med. Małgorzata Olszewska
dr hab. n. med. Joanna Czuwara
prof. dr hab. n. med. Lidia Rudnicka
- Rumieniowe i rumieniowo-nadżerkowe zmiany skórne zlokalizowane symetrycznie w okolicach wyprzeniowych, pojawiające się po wprowadzeniu do leczenia nowego leku, mogą być objawem symetrycznej, wyprzeniowej i zgięciowej osutki wywołanej lekami (SDRIFE)
- Celem pracy jest opis i omówienie przypadku pacjentki z objawami SDRIFE, które wystąpiły w trakcie terapii afatynibem
Leki wywołują różnorodne działania niepożądane, włącznie z osutkami skórnymi. Zespół pawiana stanowi taki przykład. Jest to rzadka jednostka chorobowa, objawiająca się zmianami rumieniowymi na pośladkach i udach. Zmiany pojawiają się od kilku godzin do kilku dni po parenteralnym wprowadzeniu alergenu u osób wcześniej uczulonych. Symetryczna, wyprzeniowa i zgięciowa osutka wywołana lekami (SDRIFE – symmetrical drug-related intertriginous and flexural exanthema) jest specjalną odmianą zespołu pawiana rezerwowaną dla pacjentów, u których nie wystąpiła wcześniejsza miejscowa immunizacja alergenem, a zmiany wystąpiły po wprowadzeniu nowego leku ogólnego.
Celem pracy jest omówienie przypadku pacjentki, u której SDRIFE wystąpiła podczas leczenia afatynibem.
Opis przypadku
Sześćdziesięcioośmioletnia pacjentka z rozpoznaniem niedrobnokomórkowego raka płuca o typie gruczołowym, zlokalizowanym w szczycie płuca lewego z przerzutami, leczona afatynibem, została przyjęta do Kliniki Dermatologicznej UCK WUM z powodu utrzymujących się od 3 miesięcy bolesnych zmian rumieniowo-nadżerkowych i wysiękowych okolic pachwinowych, pachowych (ryc. 1A), podpiersiowych (ryc. 1B), i szpary międzypośladkowej (ryc. 1C).
Wobec braku skuteczności antybiotyków z grupy tetracyklin i w związku z dodatnim wynikiem badania bakteriologicznego na obecność Pseudomonas aeruginosa zdecydowano o włączeniu cyprofloksacyny w dawce 1g/24 h, nie osiągnięto jednak poprawy. Odstawienie afatynibu i zastosowanie leczenia ogólnego cyprofloksacyną, itrakonazolem i flukonazolem z dodatkowym leczeniem miejscowym preparatami glikokortykosteroidowymi (GKS) i przeciwgrzybiczymi przynosiło powolną poprawę.