Temat numeru

Nowotwory piersi o wysokim ryzyku nawrotu
Diagnostyka, klasyfikacja i nowoczesne strategie terapeutyczne

dr n. med. Katarzyna Pogoda

Klinika Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej, Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie

Adres do korespondencji:

dr n. med. Katarzyna Pogoda

Klinika Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej, Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie

ul. Roentgena 5, 02-781 Warszawa

e-mail: katarzyna.pogoda@nio.gov.pl

  • Wczesna identyfikacja chorych z rakiem piersi z wysokim ryzykiem nawrotu ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji leczenia i poprawy rokowania. Wraz z rozwojem immunoterapii oraz terapii ukierunkowanych molekularnie stała się możliwa skuteczniejsza personalizacja postępowania. W artykule omówiono najważniejsze czynniki ryzyka nawrotu oraz aktualne strategie diagnostyczne i terapeutyczne, które mogą zmniejszyć ryzyko powstania przerzutów odległych u pacjentek z wczesnym rakiem piersi z niekorzystnymi cechami biologicznymi nowotworu

Pojęcie wysokiego ryzyka nawrotu – definicje i klasyfikacja

Współczesna klasyfikacja raka piersi coraz częściej uwzględnia nie tylko podtyp biologiczny nowotworu, lecz także indywidualne czynniki prognostyczne i predykcyjne, które determinują ryzyko nawrotu choroby. Choć pojęcie wysokiego ryzyka nie ma jednej uniwersalnej definicji, istnieją dobrze opisane cechy kliniczne, histopatologiczne i molekularne, które pozwalają na identyfikację pacjentek wymagających intensyfikacji leczenia systemowego.

Do klasycznych czynników klinicznych i histopatologicznych ryzyka nawrotu raka piersi zaliczają się następujące1,2:

  • wielkość guza >2 cm (pT2 i wyższe)
  • zajęcie węzłów chłonnych, zwłaszcza ≥4 przerzuty (≥pN2)
  • stopień złośliwości G3
  • obecność inwazji naczyń limfatycznych lub krwionośnych
  • wiek <35-40 lat (związany z bardziej agresyjnym przebiegiem u chorych z rakiem luminalnym)
  • brak całkowitej odpowiedzi patologicznej (pCR – pathological complete response) po leczeniu przedoperacyjnym
  • rozpoznanie raka zapalnego.

Szczególnie istotne jest znaczenie choroby resztkowej po terapii przedoperacyjnej, czyli nieosiągnięcie pCR u chorych z HER2-dodatnim rakiem piersi lub potrójnie ujemnym (TNBC – triple negative breast cancer). Obecność choroby resztkowej wiąże się ze znacznie gorszym rokowaniem i wskazuje na konieczność leczenia uzupełniającego o wyższej intensywności.

Leczenie systemowe w zależności od podtypu biologicznego

W tabeli 1 zawarto strategie leczenia adiuwantowego w raku piersi o wysokim ryzyku nawrotu wg podtypu biologicznego.

Potrójnie ujemny rak piersi

Potrójnie ujemny rak piersi stanowi blisko 10% wszystkich przypadków raka piersi i cechuje się brakiem ekspresji receptorów estrogenowych (ER), progesteronowych (PR) oraz HER2. Jest to nowotwór o szczególnie agresywnym przebiegu klinicznym, charak...

Obecnie standardem leczenia chorych z TNBC o wysokim ryzyku nawrotu (guz >2 cm lub zajęcie węzłów chłonnych) jest terapia neoadiuwantowa oparta na połączeniu chemioterapii (CTH – chemotherapy) z immunoterapią1,2.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Pojęcie wysokiego ryzyka nawrotu – definicje i klasyfikacja

Współczesna klasyfikacja raka piersi coraz częściej uwzględnia nie tylko podtyp biologiczny nowotworu, lecz także indywidualne czynniki prognostyczne i predykcyjne, które determinują [...]

Leczenie systemowe w zależności od podtypu biologicznego

W tabeli 1 zawarto strategie leczenia adiuwantowego w raku piersi o wysokim ryzyku nawrotu wg podtypu biologicznego.

Podsumowanie

Wczesna identyfikacja kobiet z rakiem piersi o wysokim ryzyku nawrotu jest kluczowa dla personalizacji leczenia i poprawy wyników terapeutycznych. Klasyfikacja biologiczna [...]

Do góry