BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Temat numeru
Najczęstsze błędy w postępowaniu w zakażeniach układu moczowego w świetle nowych wytycznych
prof. dr hab. n. med. Anna Wasilewska
Wprowadzenie
Zakażenie układu moczowego (ZUM) jest jedną z najczęściej występujących infekcji bakteryjnych w populacji dziecięcej.1 Rozpoznanie zakażenia układu moczowego, szczególnie w okresie wczesnego dzieciństwa, może być trudne ze względu na brak charakterystycznych objawów, a tylko prawidłowe rozpoznanie choroby pozwala na skuteczne leczenie. Nieprawidłowe rozpoznanie, a co za tym idzie niewłaściwe leczenie, może natomiast prowadzić do nawrotów zakażeń układu moczowego i związanych z nimi powikłań. W niniejszym artykule pragniemy przedstawić najczęstsze błędy popełniane w trakcie diagnostyki i leczenia zakażeń układu moczowego u dzieci w codziennej praktyce klinicznej.
W ostatnich latach zmieniły się zasady postępowania z dzieckiem chorym na ZUM o przebiegu gorączkowym i z małym pacjentem, u którego występują nawrotowe zakażenia dróg moczowych. Obserwuje się tendencję do zmniejszania liczby procedur diagnostycznych w tej grupie dzieci w porównaniu z wcześniejszą praktyką.
Zmieniły się również zalecenia dotyczące czasu trwania antybiotykoterapii i wskazania do stosowania profilaktyki ZUM. Obecnie dąży się do skracania czasu stosowania antybiotykoterapii oraz ograniczania wskazań do profilaktyki przeciwzapalnej, w tym zakresie nie ma jednak jednolitego stanowiska.
W związku z tym w 2015 roku grupa ekspertów powołana przez Polskie Towarzystwo Nefrologii Dziecięcej (PTNFD) opracowała polskie wytyczne dotyczące postępowania z dzieckiem z zakażeniem układu moczowego, które stanowią podstawę dla poniższego opracowania.
Definicje
W celu ułatwienia analizy tekstu przedstawiamy zastosowane definicje.
Zakażenie górnych dróg moczowych (ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, ostre infekcyjne cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek) – jest to bakteryjne zakażenie obejmujące miedniczkę nerkową i śródmiąższ nerki, charakteryzujące się zazwyczaj ostrym początkiem, temperaturą ciała >38°C, bólem brzucha lub tkliwością w okolicy lędźwiowej (dodatni objaw Goldflama).2,3
Zakażenie dolnych dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego, cystitis) – jest to stan zapalny pęcherza charakteryzujący się wystąpieniem objawów dyzurycznych, częstymi mikcjami, parciem naglącym, moczeniem, bólem w okolicy nadłonowej, nieprzyjemnym zapachem moczu, niekiedy krwiomoczem.2,3
Należy zaznaczyć, że u dzieci w wieku poniżej 24 miesiąca życia często występują trudności w ustaleniu lokalizacji zakażenia.
Bezobjawowa bakteriuria – jest to występowanie w moczu szczepu bakterii w istotnym mianie, który nie wywołuje odpowiedzi zapalnej układu moczowego.4