Sklejenie warg sromowych (mniejszych) to częsty problem w gabinetach lekarzy pediatrów i ginekologów dziecięcych. W większości przypadków jest ono wynikiem procesu zapalnego sromu w stanach hipoestrogenizmu.

Wprowadzenie

Sklejenie warg sromowych mniejszych (synechia) to obecność przezroczystej szarawo przeświecającej tkanki, łączącej wargi sromowe mniejsze w linii pośrodkowej. Problem dotyczy dziewczynek najczęściej w wieku od 3 miesięcy do 3 lat, ze szczytem zachorowalności między 13 a 23 miesiącem życia.^1,2 Według różnych autorów sklejenie warg sromowych może występować z częstością 0,6-3-5%.^1,2 Schorzeniu temu nie towarzyszą z reguły żadne nieprawidłowości układu moczowo-płciowego. Stany kliniczne predysponujące do wystąpienia synechii warg sromowych to najczęściej miejscowe stany zapalne sromu i pochwy u dziewczynek z małym stężeniem estrogenów,³ atopowe zapalenie skóry, liszaj twardzinowy, zespół Stevensa-Johnsona, reakcja typu przeszczep przeciw gospodarzowi, a także obrzezanie oraz molestowanie seksualne.⁴ Postępowaniem leczniczym z wyboru jest dbałość o higienę sromu i krocza, miejscowe stosowanie preparatów estrogenowych lub kremów zawierających glikokortykosteroidy, a tylko w wyjątkowych przypadkach – postępowanie zabiegowe.²

Patofizjologia

Sklejenie warg sromowych mniejszych u dziewcząt jest w większości przypadków wynikiem procesu zapalnego sromu w stanach hipoestrogenizmu, co potwierdza fakt niezwykle rzadkiego występowania synechii warg u noworodków.⁴ Do rozwoju schorzenia predysponują zakażenia drożdżakami z rodzaju Candida oraz paciorkowcami z grupy A, a także długotrwałe leczenie antybiotykami, stany złego wyrównania metabolicznego cukrzycy oraz noszenie pieluszek i nieodpowiednia higiena okolicy sromu i krocza.⁵ Zakażenia drobnoustrojami przenoszonymi drogą płciową, takimi jak Neisseria gonorrhoeae, Gardnerella vaginalis, Chlamydia trachomatis, występują rzadko i wymagają zawsze rozważenia molestowania seksualnego.^5,6 Zakażenie, którego następstwem jest naciek zapalny, prowadzi do uszkodzenia nabłonka z następowym sklejeniem warg.