BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Omówmy to na przypadkach
Guz płuca prawego (pleuropulmonary blastoma) u 2-letniego chłopca
dr n. med. Agata Kawalec1
prof. dr hab. n. med. Jan Godziński1,2
- Postępowanie diagnostyczne u dziecka z podejrzeniem pleuropneumonii prawostronnej
- Przebieg trwającego 10 miesięcy leczenia pleuropulmonary blastoma
- Opis przypadku pacjenta, u którego rozpoznano pleuropulmonary blastoma
Pleuropulmonary blastoma (PPB) to rzadki guz złośliwy wywodzący się z blastemy mezenchymalnej. Może być zlokalizowany w płucach, opłucnej, śródpiersiu. W większości przypadków występuje w prawej jamie opłucnej.
Według klasyfikacji Dehnera ze względu na budowę guza wyróżnia się 3 typy PPB:
- typ I – guz torbielowaty (cystic)
- typ II – guz torbielowato-lity (mieszany [mixed])
- typ III – guz lity (solid).
PPB najczęściej rozpoznawany jest u dzieci poniżej 4 roku życia. Do jego objawów należą: kaszel, ból w klatce piersiowej, zapalenie płuc oporne na antybiotykoterapię, krwioplucie1.
Opis przypadku
Dwuletni chłopiec został przewieziony z oddziału pediatrycznego na oddział chirurgii dziecięcej w trybie ostrodyżurowym z podejrzeniem pleuropneumonii prawostronnej. Po przygotowaniu zakwalifikowano go do założenia drenażu ssącego prawej jamy opłucnej w znieczuleniu ogólnym. Śródoperacyjnie w V przestrzeni międzyżebrowej po górnym brzegu żebra otwarto prawą jamę opłucnej. Ewakuowano z niej dużą ilość surowiczo-ropnego płynu, który następnie przesłano do badań (bakteriologicznego oraz w kierunku gruźlicy [TBC – tuberculosis]). Dren podłączono do układu ssącego na 10 cmH2O. Po założeniu szwu kapciuchowego zauważono obrzęk tkanki podskórnej w okolicy drenu – odma podskórna z komponentą krwiaka. Po zastosowaniu opatrunku uciskowego i głębszym wsunięciu drenu nie obserwowano narastania niepokojących objawów.
Kontynuowano antybiotykoterapię (meropenemem), leczenie zachowawcze. W 3 dobie pooperacyjnej z powodu niewielkiej ilości treści w drenażu wykonano rentgenogram (RTG) klatki piersiowej (ryc. 1) i zakwalifikowano pacjenta do ponownego drenażu jamy opłucnej w znieczuleniu ogólnym.
W znieczuleniu ogólnym usunięto uprzednio założony pod skórą dren. Następnie w tym samym miejscu wprowadzono nowy dren, uzyskując wypływ starej treści krwistej. Dren zabezpieczono. Pobrano materiał do badań: bakteriologicznego, w kierunku TBC i cytologicznego.
Poszerzono diagnostykę obrazową o badanie tomografii komputerowej (TK) klatki piersiowej, które wykonano w znieczuleniu ogólnym. Uwidoczniono w nim rozległą, litą strukturę guzowatą (11,9 × 10,4 × 12 cm) wywierającą znaczny efekt masy w postaci uc...