prof. dr hab. n. med. Jarosław Peregud-Pogorzelski

Szanowni Państwo!

Przekazujemy w Państwa ręce kolejny, tym razem świąteczny numer „Pediatrii po Dyplomie”. Jestem przekonany, że zamieszczone w nim artykuły okażą się bardzo przydatne w codziennej pracy i zainteresują sporą grupę naszych czytelników. Kilka z nich pragnę Państwu szczególnie zarekomendować.

Zakażenia układu moczowego (ZUM) należą do najczęstszych bakteryjnych infekcji w populacji pediatrycznej. Do rozwoju ZUM dochodzi w następstwie zaburzenia równowagi między zjadliwością bakterii wnikających do układu moczowego, głównie drogą wstępującą, a opornością gospodarza, co prowadzi do wystąpienia zapalnej odpowiedzi w drogach moczowych. W artykule „Nawracające zakażenia układu moczowego u dzieci” przedstawiono, jak należy monitorować nawrotowe zakażenia układu moczowego i jak często powinno się wykonywać posiew moczu, oraz udzielono odpowiedzi na pytanie, czy należy stosować leczenie profilaktyczne u tych pacjentów.

Ostre zapalenie trzustki (OZT) to wieloczynnikowy proces zapalny obejmujący miąższ trzustki, a często także tkanki przyległe, wywołany przedwczesną aktywacją enzymów trzustkowych. W ostatnich latach odnotowuje się coraz więcej rozpoznań OZT wśród dzieci, co można wiązać m.in. z rosnącą liczbą wykonywanych oznaczeń stężenia lipazy i amylazy czy ze zwiększoną częstością żółciopochodnego zapalenia trzustki mającego związek z otyłością. W artykule „Ostre zapalenie trzustki u dzieci” opisano obraz kliniczny OZT i jego klasyfikacje oraz zalecenia dotyczące diagnostyki i leczenia OZT u dzieci.

Hipoglikemia u noworodków stanowi powszechny problem na oddziałach neonatologicznych, dlatego usystematyzowanie wiedzy na temat przyczyn jej występowania, czynników ryzyka, konsekwencji ciężkiej hipoglikemii, a także ujednolicenie sposobów postępowania z uwzględnieniem diagnostyki różnicowej prezentowanych przez dziecko objawów stanowi niezwykle ważne narzędzie w pracy neonatologów i pediatrów. W związku z tym polecam Państwa uwadze „Komentarz do protokołu Academy of Breastfeeding Medicine dotyczącego postępowania w przypadku hipoglikemii u noworodków”, w którym omówiono zasady postępowania u noworodków z objawami klinicznymi hipoglikemii.

Krwawienia z nosa (epistaxis) doznaje według szacunków w ciągu całego życia 60% ludzi na całym świecie, a około 6% z nich szuka pomocy lekarskiej. Krwawienie z nosa jest stosunkowo częstym zjawiskiem u dzieci. Mniej więcej 1 na 260 wizyt na oddziale ratunkowym w Stanach Zjednoczonych wśród pacjentów poniżej 19 roku życia jest spowodowana epizodem epistaksji. U 9% dzieci można zaobserwować nawracające krwawienia z nosa, które zwykle pochodzą z przedniej części przegrody nosa. Szczególną uwagę należy zwrócić na dzieci do 2 roku życia. Krwawienia z nosa w tej grupie pacjentów są stosunkowo rzadkie, lecz ich wystąpienie często wskazuje na ciężką chorobę (małopłytkowość) lub na zmianę patologiczną o charakterze naczyniaka. Ze względu na częstość występowania problemu zapraszam do lektury artykułu „Krwawienia z nosa”, z którego dowiedzą się Państwo, kiedy należy rozpocząć pogłębioną diagnostykę oraz jak skutecznie zatamować krwawienie z nosa u dzieci i jakie postępowanie można wdrożyć w warunkach gabinetu pediatrycznego.

Zachęcam również do zapoznania się z pozostałymi artykułami zawartymi w niniejszym wydaniu „Pediatrii po Dyplomie”.

Z okazji zbliżających się świąt Bożego Narodzenia życzę Państwu dużo zdrowia i spokoju oraz spędzenia wyjątkowych chwil w gronie rodzinnym.

Serdecznie zapraszam Państwa do lektury.