BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Okiem radiologa
Przygotowanie dokumentacji medycznej i pacjenta do badania obrazowego Tomografia komputerowa
lek. Katarzyna Czerwińska
- Tomografia komputerowa (TK) – zalety i wady oraz wskazania i przeciwwskazania
- Przygotowanie dziecka do TK i zasady przeprowadzania tego badania u pacjentów pediatrycznych
- Wskazówki dla lekarza kierującego dziecko na badanie TK
- Słowniczek tomograficzny
Tomografia komputerowa (TK) ma szerokie zastosowanie w medycynie, szczególnie w ostrych stanach chorobowych. Czas trwania badania jest krótki, ale obrazy otrzymujemy z użyciem promieniowania rentgenowskiego (RTG). U dzieci należy ograniczać liczbę badań i indywidualizować sposób ich wykonania, dlatego bardzo istotne są informacje o wynikach wcześniej przeprowadzonych badań, szczególnie obrazowych. W trakcie większości badań podaje się pacjentowi dożylnie środek kontrastujący (ŚK), dlatego należy oznaczyć stężenie kreatyniny w surowicy, a u osób z chorobą tarczycy także stężenie hormonu tyreotropowego (TSH – thyroid-stimulating hormone). Zastosowanie TK u młodszych dzieci często wymaga sedacji.
Zasady powstawania obrazu TK
Tomografia komputerowa jest metodą obrazowania ciała człowieka wykorzystującą promieniowanie RTG. Po zeskanowaniu danej części ciała otrzymujemy obrazy z poszczególnych warstw (przekrojów poprzecznych) sprawdzanego obszaru. Pacjent poddany temu badaniu jest narażony nawet na 200 razy większą ilość (tzw. dawkę) promieniowania RTG niż w radiologii klasycznej (tab. 1), ale za to uzyskujemy więcej obrazów i zdecydowanie więcej bardzo istotnych informacji pomocnych w podjęciu decyzji klinicznych.
Dawka promieniowania RTG stosowana w celach p
orównawczych jest nazywana dawką skuteczną (effective dose), a jej jednostką miary jest siwert (Sv). Dawkę skuteczną, jaką otrzymuje pacjent podczas badań z użyciem promieniowania RTG, porównuje się z dawką skuteczną promieniowania, jaką otrzymujemy od środowiska naturalnego (tzw. promieniowanie tła), która wynosi w Polsce około 2,2 mSv rocznie (średnia światowa według World Health Organization [WHO] wynosi 2,4 mSv/rok1).
Biorąc za przykładowy obiekt bochenek chleba, to w klasycznej radiologii (zdjęcie RTG) uzyskamy informację, że w środku jest coś, co mniej lub bardziej osłabia wiązkę promieniowania RTG. Natomiast dzięki metodzie tomografii „kroimy” bochenek na kromki (warstwy) i oceniamy zawartość każdej z nich (np. jakie zawiera nasiono albo jaką ma dziurę). A komputer (stąd „komputerowa”) przelicza osłabienie wiązki promieniowania RTG z każdego najmniejszego elementu przestrzeni nazywanego wokselem. Dodatkowo kroimy graficznie przykładowy bochenek chleba także w pozostałych dwóch płaszczyznach oraz przedstawiamy całość lub jego dowolny element na obrazach trójwymiarowych (tzw. rekonstrukcje wielopłaszczyznowe i 3D; ryc. 1, 2).