Tajemnicę psychiatryczną niewątpliwe należy odróżnić od tajemnicy lekarskiej, która – jeżeli chodzi o zakres podmiotowy i przedmiotowy – jest węższa od tej pierwszej i swoimi korzeniami sięga bezpośrednio do przysięgi Hipokratesa. Tajemnica lekarska została zdefiniowana w art. 40 Ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r., poz. 514). Z tego przepisu wynika, że lekarz ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu.

Obowiązujące przepisy nie zawierają definicji legalnej tajemnicy psychiatrycznej. Art. 50 Ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r., poz. 685) określa tylko zakres podmiotowy i przedmiotowy tajemnicy psychiatrycznej. Z tego przepisu wynika, że osoby wykonujące czynności wynikające z ustawy o ochronie zdrowia psychicznego są obowiązane do zachowania w tajemnicy wszystkiego, o czym powezmą wiadomość w związku z wykonywaniem tych czynności. Innymi słowy, przestrzeganie tajemnicy psychiatrycznej dotyczy wszystkich osób wykonujących czynności, które wynikają z Ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego, natomiast zakres przedmiotowy tajemnicy psychiatrycznej dotyczy wszystkich okoliczności, o których osoby zobowiązane do jej zachowania dowiedziały się w związku z wykonywaniem czynności wynikających ze wspominanej wcześniej ustawy.