Zgodnie z aktualnymi statystykami schizofrenia jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób psychicznych na świecie¹. Ze względu na zróżnicowany charakter symptomów proces terapeutyczny stanowi wyzwanie dla lekarzy psychiatrów i psychologów. W obrazie klinicznym schizofrenii występują zarówno objawy pozytywne, jak i negatywne, przy czym leczenie tych drugich bywa źródłem szczególnych problemów. Do tego typu objawów zaliczane są m.in. zubożenie wypowiedzi słownych (alogia), niezdolność do odczuwania przyjemności (anhedonia), zmniejszona ekspresja emocjonalna (spłycony afekt), ograniczona wytrwałość w podejmowanych działaniach (awolicja), a także ogólnie pojęte zaburzenia funkcji poznawczych².

Szacuje się, że opieką psychiatryczną w zakładach opiekuńczo-leczniczych, domach pomocy społecznej oraz w ramach leczenia szpitalnego jest objętych ok. 183 000 dorosłych Polaków chorujących na schizofrenię. Wśród nich ok. 31% stanowią pacjenci wykazujący przewlekłe objawy negatywne¹. Z uwagi na charakter objawów są oni narażeni na zwiększone ryzyko podjęcia próby samobójczej, częstsze występowanie uzależnienia od alkoholu i substancji psychoaktywnych, a także postępujące wykluczenie społeczne².

Mimo znaczącego postępu w dziedzinie psychiatrii możliwości leczenia objawów negatywnych schizofrenii są nadal ograniczone. Ostatnie badania sugerują jednak potencjalną skuteczność 2 leków przeciwpsychotycznych – kariprazyny i lurazydonu.

Kariprazyna i lurazydon w leczeniu objawów negatywnych – przegląd badań

Kariprazyna to jeden z nowszych leków z grupy neuroleptyków atypowych, który został zarejestrowany w terapii schizofrenii, a w Stanach Zjednoczonych także w terapii epizodu mieszanego i epizodu manii w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej typu I³. Jest częściowym agonistą receptorów dopaminowych D₂ i D₃ oraz serotoninowych 5-HT_1A i antagonistą receptora 5-HT_2B. Wykazuje również umiarkowane powinowactwo do receptorów adrenergicznych, histaminergicznych i cholinergicznych³. Własnościami wyróżniającymi kariprazynę wśród innych neuroleptyków są długi czas półtrwania³ i wysokie powinowactwo do receptorów D₃, co może tłumaczyć jej obiecujące działanie w zakresie objawów pozytywnych, negatywnych, depresyjnych, a także działanie prokognitywne⁴.