Rzut oka na rtg

Duszność w wyniku zdekompensowanej przewlekłej niewydolności serca o etiologii kardiomiopatii przerostowej

lek. Jakub Różalski

Klinika Chorób Wewnętrznych i Nefrodiabetologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Adres do korespondencji:

lek. Jakub Różalski

Klinika Chorób Wewnętrznych i Nefrodiabetologii,

Uniwersytet Medyczny w Łodzi

ul. Żeromskiego 113, 90-549 Łódź

e-mail: kuba8907@gmail.com

  •  W artykule zawarto wskazówki dotyczące diagnostyki i leczenia zdekompensowanej przewlekłej niewydolności serca w przebiegu kardiomiopatii przerostowej (HCM – hypertrophic cardiomyopathy). Problematykę zobrazowano przypadkiem pacjenta, który skarżył się na duszność i spadek formy

Opis przypadku

Mężczyzna, lat 74, z powodu duszności spoczynkowej oraz pogorszenia tolerancji wysiłku zgłosił się na szpitalny oddział ratunkowy (SOR) ze skierowaniem na oddział chorób wewnętrznych. Objawy nasilały się stopniowo w ciągu kilkunastu tygodni od czasu implantacji kardiowertera-defibrylatora. W chwili przybycia na SOR pacjent bez gorączki, dolegliwości bólowych i objawów dyzurycznych.

Badanie podmiotowe

Chory zgłosił, że był po wielokrotnych wizytach u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) z powodu pogorszenia tolerancji wysiłku. W ich trakcie podjęto próby intensyfikacji dotychczasowego leczenia farmakologicznego, z zastosowaniem inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACEI – angiotensin converting enzyme inhibitors) włącznie, ale ze względu na reakcję uczuleniową nie kontynuowano terapii w warunkach ambulatoryjnych. Po zaistniałej sytuacji chory z obawą przyjmował wszystkie leki – przyznał się do nieregularnego stosowania się do zaleceń. Otrzymał skierowanie na oddział chorób wewnętrznych, w związku z czym zgłosił się do szpitala.

W wywiadzie m.in.: stan po implantacji kardiowertera-defibrylatora, przewlekła niewydolność serca, utrwalone migotanie przedsionków, nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia mieszana, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), stan po implantacji stentgraftu z powodu tętniaka aorty brzusznej.

Badanie przedmiotowe

Pacjent w stanie ogólnym średnio dobrym. Przytomny, w zachowanym kontakcie słowno-logicznym. Bez gorączki. Tkanka podskórna miernie rozwinięta. Węzły chłonne dostępne w badaniu palpacyjnym, niepowiększone. Nad polami płucnymi szmer oddechowy pęcherzykowy symetryczny z pojedynczymi trzeszczeniami przypodstawnie, bez cech zastoju w krążeniu płucnym. Chory wydolny krążeniowo oraz oddechowo. Czynność serca niemiarowa, o średniej częstości ok. 85/min. Ciśnienie tętnicze 135/78 mmHg. Brzuch miękki, niebolesny w badaniu palpacyjnym, bez oporów patologicznych.

Perystaltyka słyszalna, prawidłowa. Objawy otrzewnowe nieobecne, podobnie jak objaw Chełmońskiego. Objaw Goldflama obustronnie ujemny. W obrębie kończyn dolnych obecne obrzęki ciastowate sięgające wysokości stawów kolanowych.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Diagnostyka

W ramach SOR wykonano badania laboratoryjne (tab. 1) oraz zdjęcie rentgenowskie (RTG) klatki piersiowej w dwóch projekcjach (ryc. 1 i 2). [...]

Leczenie

Pacjent został zakwalifikowany do hospitalizacji na oddziale o profilu internistycznym z powodu dekompensacji przewlekłej niewydolności krążenia. Był konsultowany kardiologicznie ze względu [...]

Rozpoznanie

U pacjenta rozpoznano zdekompensowaną przewlekłą niewydolność serca w przebiegu kardiomiopatii przerostowej.

Wskazówki dla lekarzy niebędących radiologami

Na radiogramach oraz skanach angio-TK (ryc. 1-3) są widoczne:

Jak do tego doszło?

Przyczyną obserwowanej duszności u pacjenta była dekompensacja przewlekłej niewydolności serca wynikająca z niedostatecznej farmakoterapii, a także jego obaw związanych z reakcją [...]
Do góry