Przepisanie farmakoterapii sobie lub rodzinie – jak uniknąć błędów i nie narazić się płatnikowi

Pomiędzy wypisywaniem recept dla siebie i rodziny a wystawianiem „zwykłych” recept zachodzą zasadnicze różnice. Warto je przypomnieć, mając na uwadze coraz częstsze postępowania sądowe wytaczane przez Narodowy Fundusz Zdrowia przeciwko lekarzom o zwrot nienależnie wypłaconej refundacji.

Elementy recepty na leki refundowane

Sposób i tryb wystawiania recept lekarskich, w tym zasady wystawiania recept pro auctore i pro familia, reguluje rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 8 marca 2012 roku w sprawie recept lekarskich. Paragraf 3 ust. 3 ww. rozporządzenia wskazuje elementy, które powinna zawierać recepta lekarska.[1]

Wystawianie recept w trybie pro auctore lub pro familia

Recepty pro auctore lekarz może wystawić na własne potrzeby, zaś recepty pro familia lekarz może wypisać dla najbliższej rodziny, do której przepisy prawa zaliczają małżonka lekarza, jego wstępnych i zstępnych w linii prostej oraz rodzeństwo lekarza. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa nie można zatem wystawiać recept pro familia dla innych osób bliskich, np. teściowej, synowej czy przysposobionych dzieci. Dla takich osób prawo wystawienia recepty przysługuje lekarzom wykonującym zawód, na zasadach ogólnych.

Wystawianie recept pro auctore i pro familia różni się w kilku zasadniczych kwestiach od przepisywania leków pacjentom.

1

Istnieje możliwość ich wystawiania przez lekarzy dentystów, którzy w ogóle zaprzestali wykonywania zawodu. Zgodnie z art. 2 ust. 14 lit. c ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowe...