W przebiegu chorób hematologicznych mogą występować stany zapalne dziąseł, które są pierwszym objawem w jamie ustnej u 17,7 proc. pacjentów z ostrą białaczką.[2] Objawy białaczkowego zapalenia dziąseł widać stosunkowo wcześnie. Zmianom zapalnym towarzyszą krwawienie i przerost dziąseł, zaczynający się od brodawki zębowej, a następnie rozprzestrzeniający się na dziąsło brzeżne i przyczepione. Dziąsła są znacznie rozpulchnione, żywoczerwone, często w obu łukach zębowych. Może dojść nawet do całkowitego zakrycia koron zębów. Pojawiają się:

• fetor ex ore,
• ból dziąseł,
• owrzodzenia,
• wybroczyny,
• nadżerki błony śluzowej jamy ustnej.

Nawet niewielka ilość płytki nazębnej wywołuje nasiloną reakcję zapalną w tkankach dziąsła. Ponadto mogą się pojawić ogniska destrukcji tkanki kostnej oraz ból zębów wynikający z nacieku białaczkowego w miazdze. W badaniu zewnątrzustnym widoczna jest bladość, podwyższona ciepłota i nadmierna potliwość skóry twarzy, zaczerwienienie oraz suchość części skórnej warg.

Do charakterystycznego obrazu zmian białaczkowych w jamie ustnej dochodzą objawy ogólne:

• ogólne osłabienie,
• gorączka,
• powiększone węzły chłonne szyi,
• utrata masy ciała.

Obecność opisanych wyżej zmian w jamie ustnej pacjenta, które nie goją się ponad dwa tygodnie, oraz towarzyszące objawy ogólne powinny być natychmiastowym wskazaniem do dalszej diagnostyki schorzenia ogólnoustrojowego i podejrzenia białaczkowego z...