Badania na modelach zwierzęcych i ludzkich wykazały, że po ekstrakcji zęba ściany zębodołu ulegają resorpcji fizjologicznej i procesowi przebudowy, co powoduje zmienną redukcję ich wymiarów.[1] W przypadku niezaopatrzenia zębodołu materiałem augmentacyjnym tkanka łączna ulega wzmożonej proliferacji, co prowadzi do powstania defektu kostnego. Procesowi gojenia ubytku poekstrakcyjnego towarzyszy zawsze fizjologiczny zanik kości wyrostka zębodołowego szczęki lub części zębodołowej żuchwy, który wynosi średnio 25-30 proc. objętości pierwotnej kości i jest związany z szybszą proliferacją nieosteogennej tkanki łącznej w głąb zębodołu.[2] Proces ten prowadzi do utraty objętości kości gąbczastej w obrębie wyrostka zębodołowego z jednoczesną utratą blaszki przedsionkowej w wyniku ograniczenia unaczynienia – brak naczyń ozębnej. Budowa blaszki przedsionkowej z niewielką ilością kości gąbczastej, warunkującej właściwy przepływ naczyniowy, a dodatkowo uraz w tym miejscu, do którego dochodzi w wyniku ekstrakcji, procesu zapalnego albo urazu mechanicznego, skutkuje przyspieszeniem i zwiększeniem procesu resorpcji kości w tym miejscu. Całkowita fizjologiczna regeneracja ubytku poekstrakcyjnego, polegająca na jego całkowitym wypełnieniu prawidłowo utkaną nową kością, występuje bardzo rzadko. Nadmierny ubytek kości wyrostka zębodołowego powstały na skutek wykonanej ekstrakcji, przekraczający granice fizjologicznej regeneracji, może nastąpić, gdy w okolicy ekstrakcji występują pionowe pourazowe lub pozapalne ubytki kostne, gdy w trakcie zabiegu doszło do uszkodzenia lub odłamania blaszki kostnej wyrostka zębodołowego lub przegrody międzyzębodołowej, gdy w wyniku skomplikowanych ekstrakcji została zniesiona blaszka kostna pokrywająca fragment zęba oraz we wszystkich przypadkach, w których gojenie jest powikłane wystąpieniem suchego zębodołu. Zredukowany wyrostek i zapadnięte tkanki miękkie mogą powodować problemy estetyczne oraz utrudniać wprowadzenie implantu.

Opis przypadku

Pacjent zgłosił się do Katedry i Zakładu Chirurgii Stomatologicznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie celem uzupełnienia braku zębów 14 i 15. W badaniu klinicznym stwierdzono znaczny defekt wyrostka zębodołowego szczęki, co potwierdzono następnie...