BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Protetyka
Zastosowanie elementów precyzyjnych w protezach szkieletowych
Lek. dent. Sylwia Orzeszek
Bardzo często spotykamy się z pacjentami wymagającymi zastosowania rekonstrukcji protetycznych odtwarzających skrzydłowe braki uzębienia. Jak podaje piśmiennictwo, braki zębowe klasy I i II według klasyfikacji Kennedy’ego, czyli jedno- i obustronne braki skrzydłowe, stanowią 72 proc. braków częściowych.[1,2] Wskazania do wykonawstwa protez częściowych są ograniczone, ponieważ wykorzystując możliwości, jakie daje nam współczesna implantoprotetyka, w wielu przypadkach możemy zaprojektować stałe uzupełnienia protetyczne.[3] Jednak niejednokrotnie takie rozwiązania są zbyt kosztowne dla naszych pacjentów. Jednocześnie pacjenci ze skrzydłowymi brakami uzębienia to bardzo często osoby w średnim wieku, aktywne zawodowo, dla których niezmiernie ważne są walory estetyczne wykonanej odbudowy, a więc rozwiązania w postaci tradycyjnych protez szkieletowych z zastosowaniem metalowych klamer nie zostają przez nich akceptowane. W pracy przedstawiono przypadek pacjentki, u której wykonano protezy szkieletowe, umocowane na elementach precyzyjnych w postaci zasuw, do odbudowy braków skrzydłowych. Dzięki zastosowanemu rozwiązaniu uzyskano bardzo dobrą retencję i stabilizację protez, przywracając prawidłową funkcję żucia oraz satysfakcjonujący efekt estetyczny.
W leczeniu protetycznym ważna jest dobra komunikacja z pacjentem, zrozumienie jego potrzeb i oczekiwań, tak aby wykonane przez nas uzupełnienie było funkcjonalne i w pełni estetyczne, a jego użytkowanie komfortowe. Każda proteza jest ciałem obcym i oprócz spełniania zadań pozytywnych powoduje także skutki ujemne, naszym zaś zadaniem jest ich zminimalizowanie.[4] Pacjenci zaopatrzeni w protezy częściowe ruchome osiadające skarżą się na brak stabilizacji uzupełnienia, rozległość i sztywność płyty protezy oraz podrażnienia błon śluzowych. Tego rodzaju uzupełnienie może również wywierać niekorzystny wpływ na resztę uzębienia i pozostałe struktury układu stomatognatycznego. Jak podaje piśmiennictwo, to właśnie brak stabilizacji jest najczęstszym problemem przy użytkowaniu tego rodzaju protez.[5] Natomiast protezy szkieletowe są stabilne na podłożu, dobrze spełniają swoją funkcję, ale bywają nie do zaakceptowania przez pacjentów pod względem estetycznym.
Współczesna protetyka stomatologiczna może wyeliminować lub zminimalizować przyczyny dyskomfortu wynikające z użytkowania protez ruchomych.[6] Zapewnienie prawidłowej retencji i stabilizacji, a przy tym akceptowalnej estetyki uzupełnienia ruchomego, umożliwiają uzupełnienia protetyczne mocowane na elementach precyzyjnych.
