Chirurgia stomatologiczna
Błąd diagnostyczno-leczniczy i jego jatrogenne powikłania – opis przypadku
Lek. dent. Aleksandra Jaroń1
Dr n. med. Magda Aniko-Włodarczyk1
Dr n. med. Olga Preuss1
Dr hab. med. Grzegorz Trybek2
Błąd na etapie diagnostycznym może być przyczyną powikłań związanych z przeprowadzaniem nie tylko skomplikowanych procedur chirurgicznych, ale także prostych ekstrakcji. Chirurgiczne usunięcie zębów mądrości jest procedurą trudną ze względu na jego przestrzenne ułożenie, wariacje budowy, bliskość występowania struktur anatomicznych. Indywidualne planowanie zabiegu na podstawie badania podmiotowego oraz przedmiotowego minimalizuje ryzyko wystąpienia powikłań. CBCT pozwala na interpretację otrzymanych w badaniu obrazów w trzech wymiarach oraz wizualizację przypadku poprzez wydrukowanie za pomocą drukarki 3D, co umożliwia zaplanowanie indywidualnego przebiegu procedury chirurgicznej.
Zębem zatrzymanym nazywamy ząb całkowicie lub częściowo objęty przez tkanki miękkie lub zarówno tkanki twarde, jak i miękkie, którego rozwój został zakończony.[1] Zjawisko zatrzymania zębów dotyczy najczęściej trzecich trzonowców, zwłaszcza w żuchwie.[2] Autorzy podają, że może dotyczyć aż 50 proc. wszystkich trzecich zębów trzonowych, przy czym zęby w szczęce zazwyczaj pojawiając się w jamie ustnej, w żuchwie w równej mierze mogą wyrznąć się jak ulec zatrzymaniu.[3]
W codziennej praktyce chirurgów stomatologicznych zabiegi usunięcia zatrzymanych zębów mądrości w żuchwie są powszechne. Procedura ta w związku z lokalizacją trzeciego zęba trzonowego w łuku zębowym jest zabiegiem trudnym, ze względu na ograniczony wgląd w pole operacyjne, budowę zęba, jego przestrzenne położenie w stosunku do sąsiednich struktur anatomicznych takich jak kanał żuchwy, gałąź żuchwy czy przyległy drugi dolny ząb trzonowy, co zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań okołooperacyjnych.
