Opisy przypadków

Bezpośrednie nakłady kompozytowe jako rekonstrukcje tymczasowe długoterminowe

Lek. dent. Marcin Bizon

Prywatna praktyka stomatologiczna w Olsztynie

Adres do korespondencji: Lek. dent. Marcin Bizon, e-mail: microwork@wp.pl

W artykule opisano metody odbudowy zębów po leczeniu kanałowym oraz zębów żywych ze znaczną utratą tkanek przy użyciu tymczasowych długoterminowych bezpośrednich nakładów kompozytowych.

Jednym z najczęstszych powikłań po leczeniu kanałowym prowadzącym do utraty zęba jest niepowodzenie w jego rekonstrukcji.[1,2] Utrata tkanek wynikająca z konieczności stworzenia dostępu do przestrzeni endodontycznej, a także spowodowana obecnością próchnicy i istniejących już wypełnień znacząco obniża wytrzymałość zęba. Wykonanie prawidłowej odbudowy uwzględniającej nie tylko usunięcie próchnicy i zapewnienie szczelności, ale również poszanowanie zasad biomechaniki znacznie zwiększa szanse na powodzenie terapii.

Po leczeniu kanałowym zalecane są pośrednie procedury odtwórcze, które zazwyczaj są droższe i wymagają poświęcenia większej ilości czasu. W przypadku ograniczeń czasowych i finansowych można z powodzeniem wykonać trwałą i funkcjonalną odbudowę podczas jednej wizyty za pomocą materiału kompozytowego.

Aby uniknąć powikłań biologicznych i biomechanicznych, kluczowa jest odpowiednia preparacja zęba i prawidłowa rekonstrukcja utraconych tkanek. Procedura opracowania ubytku nie jest ograniczona wyłącznie do usunięcia próchnicy. Odpowiednie przygotowanie pozostałych tkanek jest konieczne, aby uniknąć powikłań związanych z uszkodzeniem mechanicznym zęba. Jak wykazano w badaniach,[3] pokrycie guzków materiałem kompozytowym na wysokość 2 mm w przypadku zębów ze znaczną destrukcją i ubytkiem typu MOD zdecydowanie zwiększa wytrzymałość na uszkodzenia mechaniczne.

Nie mniej ważne jest zapewnienie odpowiedniego pola do pracy metodą adhezyjną. Z powodu ograniczeń wynikających z właściwości materiałów adhezyjnych, niezbędna jest prawidłowa izolacja pola zabiegowego. Gdy pracujemy z użyciem materiału kompozytowego, stosowanie koferdamu wydaje się obowiązkowe.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Przypadek 1

Pacjent zgłosił się do gabinetu stomatologicznego w celu leczenia kompleksowego (ryc. 1). Leczenie protetyczne zostało odroczone z powodu ograniczeń finansowych. Po [...]

Przypadek 2

Do gabinetu zgłosił się pacjent w celu leczenia zachowawczego drugiego zęba trzonowego szczęki. Po wykonaniu znieczulenia miejscowego założono koferdam (ryc. 11). [...]

Dyskusja

Utrata punktów referencyjnych po ścięciu guzków stwarza pewną trudność w projektowaniu odbudowy bezpośredniej. Wykonanie wypełnienia w hipookluzji niesie za sobą niepożądane [...]

Do góry