Próchnica zębów jest chorobą jamy ustnej występującą u pacjentów na całym świecie. Bez diagnozy i wdrożenia odpowiedniego leczenia zwykle kończy się pogorszeniem stanu twardych tkanek zęba, co w końcowym stadium prowadzi do jego ekstrakcji. Rozwój próchnicy rozpoczyna się od pojawienia się tzw. plamy próchnicowej. Na tym etapie próchnica jest wciąż procesem odwracalnym. Ważne jest, aby oceniać zmiany zachodzące w czasie i izolować je od bakterii próchnico- i kwasotwórczych oraz ich metabolitów. Jeśli nie są izolowane, trwająca demineralizacja szkliwa spowoduje wystąpienie utraty twardych tkanek zęba. Odwapnienie prowadzi do uszkodzeń i przerw w ciągłości powierzchni, podczas gdy bakterie i ich metabolity przenikają głębsze warstwy szkliwa. Ponadto w wyniku takiego naruszenia zachodzą zmiany w strukturze i składzie chemicznym. Podobne procesy związane ze zmianami składu twardych tkanek zęba pojawiają się także w przebiegu innych chorób jamy ustnej.[1,2]

Technika infiltracji jest skutecznym sposobem odcięcia dostępu bakterii oraz ich toksyn do przestrzeni międzykrystalicznych i zatrzymania dalszej demineralizacji. Jest to nowa, obiecująca metoda leczenia wczesnych zmian próchnicowych, przeprowadzona z wykorzystaniem preparatów na bazie żywic polimerowych. Żywice te są w stanie przeniknąć do zdemineralizowanych obszarów szkliwa i zamknąć kanaliki, co pozwala zmniejszyć, a nawet zatrzymać uszkodzenia szkliwa na etapie białych plam.[3]

Do niedawna leczenie pierwotnej zmiany próchnicowej opierało się na dwóch mechanizmach: profilaktycznym i leczniczym. Środki zapobiegawcze przeciwko próchnicy składały się:

• ze stosowania odpowiedniej diety,
• z profilaktyki fluorkowej – działań egzogennych (szczotkowanie zębów, wcieranie związków fluoru) i endogennych (ich doustne przyjmowanie).

Środki te były stosowane przed wystąpieniem jakichkolwiek objawów próchnicy zębów, aby zapobiec demineralizacji, lub po zaobserwowaniu białej plamy. Zostały one wówczas nazwane działaniami profilaktycznymi, mimo że egzogenne zastosowanie związków fluoru na białą plamę miało na celu jej remineralizację, a zatem stanowiło formę leczenia.

Konieczność poznania etiologii próchnicy i opracowania technik diagnostycznych doprowadziła do stworzenia nowej gałęzi stomatologii, którą nazwano stomatologią minimalnie inwazyjną lub mikroinwazyjną. Koncepcja stomatologii minimalnie inwazyjnej o...