Ortokeratotyczna torbiel zębopochodna (Orthokeratinized Odontogenic Cyst, OOC) bardzo często towarzyszy zatrzymanemu zębowi, przez co może być błędnie zdiagnozowana jako torbiel zawiązkowa.

Ze względu na podobne objawy kliniczne i radiologiczne wielu jednostek chorobowych, rozstrzygający jest zawsze wynik badania histopatologicznego. Warunkuje to postawienie prawidłowej diagnozy, a w konsekwencji wdrożenie właściwego leczenia, które różni się dla poszczególnych jednostek chorobowych.

Opis przypadku

Pacjent 57-letni, ogólnie zdrowy, zgłosił się do gabinetu stomatologicznego w celu konsultacji okresowych dolegliwości bólowych o umiarkowanym nasileniu zlokalizowanych w przedniej części żuchwy, trwających od kilku tygodni. Nie zauważył obecnego w badaniu klinicznym wygórowania błony śluzowej w przedsionku jamy ustnej tej okolicy. Pacjent był w stanie ogólnym dobrym, nie przebył urazu części twarzowej czaszki.

Za pomocą badania zewnątrzustnego nie stwierdzono odchyleń od normy, w tym powiększenia regionalnych węzłów chłonnych. W badaniu wewnątrzustnym obecne było wygórowanie trzonu żuchwy w przedsionku jamy ustnej od okolicy zęba 33 do okolicy 43 z objawem uginania kości podczas badania palpacyjnego, o wymiarach 2 x 3,5 cm, które było nieznacznie bolesne w badaniu palpacyjnym. Błona śluzowa pokrywająca wygórowanie w tym miejscu była barwy sinawej (ryc. 1). Wewnątrzustnie obecne były zęby 44, 42, 41, 31, 32 i 33. Za pomocą badania żywotności chlorkiem etylu stwierdzono prawidłową reakcję zębów 44, 42, 32 i 33 oraz brak reakcji ze strony zębów 41 i 31, brak bolesności przy opukiwaniu pionowym i poziomym, nieznaczną ruchomość zębów 31 i 41. Wydano skierowanie na wykonanie zdjęcia ortopantomograficznego, które według relacji pacjenta było jego pierwszym takim zdjęciem w życiu.