Astma jest przewlekłym zaburzeniem oddychania, które charakteryzuje się atakami duszności oraz świszczącym oddechem¹. Słowo astma wywodzi się z języka greckiego – ásthma, które oznacza zadyszkę, sapanie. Choroba znana była już w starożytności, a pierwsze jej opisy pochodzą z 1550 r. p.n.e. Obecnie ponad 339 mln ludzi cierpi na to schorzenie i szacuje się, że do 2025 r. liczba ta zwiększy się o kolejne 100 mln^1-3. W 2005 r. na świecie zanotowano 255 tys. zgonów wywołanych astmą. Etiologia choroby nie jest w pełni poznana, jednak autorzy publikacji naukowych wskazują na tło genetyczne, powodujące nadwrażliwość na czynniki środowiska – interakcję genotyp-środowisko^3-5. Wciąż najsilniejszymi czynnikami ryzyka rozwoju astmy są alergeny wziewne¹. Ze względu na powszechne występowanie tej choroby, dentyści często spotkają się w swoich gabinetach z pacjentami chorującymi na astmę.

Początek rozwoju astmy w wielu przypadkach przypada na okres dzieciństwa i dotyczy 5-10% najmłodszych pacjentów. Szacuje się, że jest ona najczęstszą przyczyną hospitalizacji wśród dzieci^6,7. Może rozwinąć się również u dorosłych, dotyczy wszystkich grup wiekowych⁷. Problem astmy oskrzelowej w dużej mierze bywa bagatelizowany, dlatego istotne jest przeprowadzenie szczegółowego badania podmiotowego przed podjęciem leczenia.