Temat numeru

Naukowe i kliniczne zalety laseroterapii w gabinecie stomatologicznym i ortodontycznym

dr hab. n. med. Kinga Grzech-Leśniak, prof. UMW

Pracownia Laseroterapii, Katedra i Zakład Chirurgii Stomatologicznej, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

Adres do korespondencji:

dr hab. n. med Kinga Grzech-Leśniak, prof. UMW

Pracownia Laseroterapii, Katedra i Zakład Chirurgii Stomatologicznej

Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu

ul. Krakowska 26

50-425 Wrocław

e-mail: kgl@periocare.pl

  • Rola diagnostyki laserowej w stomatologii
  • Omówienie działania laseroterapii jako techniki minimalnie inwazyjnej
  • Wykorzystanie lasera w diagnostyce zmian zapalnych, stomatologii zachowawczej, dziecięcej i ortodoncji

Zastosowanie lasera w procedurach klinicznych medycznych i fizykoterapii wykorzystuje działanie jego promieniowania, które stymuluje procesy lecznicze organizmu. Terapeutyczne działanie laserów medycznych znane jest już od ponad 50 lat. Nazwa „laser” pochodzi od akronimu utworzonego z wyrażenia: light amplification by stimulated emission of radiation, a oznacza wzmocnienie światła za pomocą emisji wymuszonej promieniowania. Pierwszy laser w medycynie został wprowadzony w 1960 r. przez amerykańskiego uczonego Theodora Maimana, który wykorzystał kryształ rubinu jako ośrodek czynny (aktywny). Częstotliwość promieniowania czy właściwości lasera zależą od rodzaju ośrodka czynnego, którym mogą być gaz, ciecz, ciało stałe albo półprzewodnik.

W stomatologii zastosowanie urządzeń laserowych pozwala na zwiększenie precyzyjności zabiegów wykonywanych na małym obszarze, redukuje inwazyjność, a tym samym zwiększa śródzabiegowy komfort pacjentów – zmniejsza ból, obrzęk i ryzyko pojawienia się innych powikłań. W zależności od wskazań, lasery zapewniają dziś wysoki poziom skuteczności terapeutycznej i bezpieczeństwa. Ważne są oczywiście odpowiednie przeszkolenie i doświadczenie operatora, jak w każdym zabiegu leczniczym.

Promieniowanie laserowe jest falą elektromagnetyczną, charakteryzującą się trzema głównymi cechami:

  • monochromatycznością, co oznacza, że jedna długość fali ma określoną długość wyrażoną w nanometrach (nm)
  • spójnością, czyli uporządkowaniem fazowo-przestrzennym
  • jednokierunkowością fali (kolimacja).

Światło lasera, oddziałując na tkanki, powoduje pochłanianie jego energii, równocześnie z jej rozproszeniem, odbiciem i transmisją, co daje efekty fotobiologiczne i fotochemiczne. Kluczową rolę w omawianym procesie terapeutycznym odgrywają chromofory obecne w tkankach. Najważniejsze znaczenie w stomatologii mają spośród nich: woda, hemoglobina, melanina i hydroksyapatyt. Dzięki odpowiedniemu dopasowaniu długości fali do danego chromoforu oraz parametrów urządzenia możemy zastosować laseroterapię w wielu dziedzinach stomatologii.

Diagnostyka laserowa

Diagnostykę wykorzystującą promieniowanie laserowe w codziennej praktyce stomatologicznej możemy podzielić na diagnostykę próchnicy oraz zmian bakteryjnych i przednowotworowych na błonach śluzowych jamy ustnej, niewidocznych okiem nieuzbrojonym. M...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Biostymulacja laserowa – fotobiomodulacja

Fotobiomodulacja (PBM – photobiomodulation) jest wynikiem odpowiedzi biologicznej tkanek na zastosowanie energii fotonowej o określonej długości fali i odpowiedniej mocy. Wykorzystuje [...]

Ortodoncja – przyśpieszanie leczenia, działanie przeciwbólowe i miniimplanty

Wykorzystanie lasera w leczeniu ortodontycznym jest wielokierunkowe. Może zmniejszać ból i stan zapalny tkanek podczas aktywnej fazy leczenia, poprawiać jakość kości [...]

Zastosowanie laserów w stomatologii zachowawczej i dziecięcej

Do leczenia próchnicy służą lasery wysokiej mocy, lasery ablacyjne, które charakteryzują się wysoką absorpcją do hydroksyapatytu i wody. Ta selektywność pozwala [...]

Podsumowanie

Minęły zaledwie trzy dekady od wprowadzenia laserów do ich klinicznego zastosowania w stomatologii, a już stanowią element codziennego instrumentarium nowoczesnego gabinetu [...]

Do góry