Rozszczep wargi górnej, podniebienia i wyrostka zębodołowego to najczęstsza wada rozwojowa występująca w obrębie twarzy i jamy ustnej. Charakteryzuje się brakiem ciągłości anatomicznej i zaburzeniem rozwoju tych części twarzy. Przyczyny powstawania rozszczepów nie są w pełni poznane. Przyjmuje się wieloczynnikową etiologię, wśród której wymienia się aberracje chromosomowe, predyspozycje genetyczne i wpływy środowiskowe, takie jak promieniowanie jonizujące, używki i leki. Rozszczepy mogą również występować jako składowa zespołów zaburzeń rozwojowych, np. w sekwencji Pierre’a Robina lub zespole Pataua. U pacjentów z rozszczepami częściej dochodzi do zaburzeń w rozwoju zębów, które mogą przyjmować inne kształty (zęby zlane, bliźniacze, stożkowate) lub być dotknięte hipoplazją szkliwa. Dodatkowo u osób z rozszczepem sześciokrotnie częściej niż u ludzi wolnych od tej wady występuje hipodoncja. Często także pojawiają się takie wady zgryzu jak przodozgryz rzekomy, zgryz krzyżowy boczny, zgryz otwarty.