Opis przypadku

Perforacja kanału jako powikłanie powtórnego leczenia kanałowego

lek. dent. Katarzyna Paszko

Centralne Ambulatorium Stomatologiczne, Uniwersytecka Klinika Stomatologiczna w Krakowie

Adres do korespondencji:

lek. dent. Katarzyna Paszko

Centralne Ambulatorium Stomatologiczne, Uniwersytecka Klinika Stomatologiczna w Krakowie

ul. Montelupich 4

31-155 Kraków

tel.: 48 604 640 310

e-mail: katarzyna.paszko93@gmail.com

  • Omówienie rodzajów perforacji oraz przyczyn i konsekwencji ich występowania
  • Sposoby postępowania w przypadku pojawienia się perforacji z uwzględnieniem aglomeratu mineralnych trójtlenków (MTA − mineral trioxide aggregate)
  • Zaprezentowanie przypadku postępowania u pacjentki z przewlekłym zapaleniem tkanek okołowierzchołkowych w zębie 46, leczonym wiele lat wcześniej

Podczas wykonywania procedury leczenia endodontycznego lekarze dentyści powinni liczyć się z ryzykiem napotkania wielu komplikacji. Jednym z powikłań, które mogą uniemożliwić powodzenie leczenia, jest perforacja. Perforacje definiuje się jako mechaniczne lub patologiczne połączenia między systemem kanałów korzeniowych a środowiskiem zewnętrznym1. Są jatrogenną konsekwencją nadmiernego opracowywania kanałów korzeniowych. Mogą powstawać również w wyniku obecności próchnicy lub resorpcji. Stanowią także drugą najczęstszą przyczynę niepowodzeń endodontycznych2.

Etiologia oraz rodzaje perforacji

Powstawanie perforacji wiąże się z błędami popełnianymi na poszczególnych etapach leczenia. Główne przyczyny powstawania perforacji to:

  • niezapewnienie prawidłowego dostępu koronowego
  • zaniechanie doginania narzędzi, w szczególności z tnącym wierzchołkiem
  • zbyt szybkie użycie narzędzi dużych rozmiarów, docierających na pełną długość roboczą
  • wykonywanie procedury leczenia endodontycznego bez zastosowania urządzeń powiększających, takich jak mikroskop lub lupa2.

Perforacja może pojawić się w części koronowej bądź korzeniowej zęba. Perforacja korzeniowa zdarza się w pobliżu komory lub w dalszym odcinku korzenia. Wyróżnia się cztery typy perforacji:

  1. Perforacja korony.
  2. Perforacja dna komory.
  3. Perforacja środkowego odcinka korzenia.
  4. Perforacja korzenia w okolicy wierzchołka w miejscu największej krzywizny3.

Co więcej, niektórzy endodonci wyodrębniają perforacje 1/3 koronowej części korzenia i w okolicy furkacji – typu stripping (strip perforation)2. Objawy perforacji to krwawienie i bolesność3.

Zamykanie perforacji

Przy wystąpieniu powikłania ważne jest zaradzenie jego niepożądanym skutkom jatrogennym. Postępowanie jest uzależnione od lokalizacji i rozległości perforacji oraz od fazy opracowania kanału, w której została dokonana3. Rokowanie zamknięcia perfor...

Istnieją doniesienia mówiące o tym, że w miejscach perforacji stosuje się różne materiały, w tym amalgamat, tlenek cynku z eugenolem, cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy wzmocniony żywicą (IRM − intermediate restorative material), cement szkłojonom...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Dyskusja

Rokowanie w przypadku zęba z perforacją zależy od lokalizacji perforacji, możliwości udrożnienia kanału, poziomu zanieczyszczenia bakteryjnego okolicy i postępowania zabiegowego8. Powikłanie, [...]

Wnioski

Wiele perforacji prowadzi lekarzy dentystów do podjęcia decyzji o ekstrakcji zębów, jednak na podstawie opisanego wyżej przypadku wnioskujemy, że z takim [...]

Do góry