Artykuł przedstawia leczenie protetyczne w zakresie zębów 35 i 36 z brakiem prawidłowej obręczy protetycznej. Jego celem jest udowodnienie, że nawet leczenie zębów, w których efekt obręczy nie jest zachowany, może być zrealizowane z przewidywalnym skutkiem, gdy się zapewni odpowiednie planowanie leczenia oraz dobrą współpracę z pacjentem i zadba się o stosowanie się przez niego ściśle do zaleceń lekarskich.

Opis przypadku

Mężczyzna, lat 57, zgłosił się do gabinetu stomatologicznego w celu leczenia protetycznego. Miał ze sobą aktualne zdjęcie panoramiczne (ryc. 1). Podczas wizyty wykonano zdjęcia fotograficzne wewnątrzustne (ryc. 2-4) oraz celowane radiowizjograficzne (RVG) zdjęcie zębów 35 i 36.

Po zebraniu pełnego wywiadu, wykonaniu badania podmiotowego i analizie dokumentacji fotograficznej stwierdzono, że poprzednie uzupełnienia protetyczne, w tym implantoprotetyczne, wykonano w zgryzie nawykowym, bez korekty zgryzu krzyżowego po stronie prawej. Widoczne było również zaburzenie płaszczyzny zgryzu po stronie lewej, ząb 23 z efekem Godona i starcie kła 33 (ryc. 2), a także prowadzenia grupowe oraz prowadzenie sieczne. Pacjent nie odczuwał żadnych dolegliwości bólowych mogących sugerować dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego. Badanie stawów skroniowo-żuchwowych nie wykazało odchyleń. Uznano, że pacjent jest zaadaptowany do zastałych warunków zgryzowych.