Ekstrakcja zatrzymanych trzecich zębów trzonowych często powoduje ryzyko powikłań miejscowych i ogólnych. Niektórymi z nich są porażenie nerwu zębodołowego dolnego, a także zanik kości i utworzenie się kieszeni dziąsłowej po stronie dystalnej drugiego zęba trzonowego. W przypadku pierwszego powikłania często stosuje się leczenie farmakologiczne (kompleksy witamin, glikokortykosteroidy [GKS]), fotobiomodulację przy użyciu wiązki lasera, a w przypadku braku poprawy konieczne może być nawet przeprowadzenie ponownego zabiegu chirurgicznego. Natomiast problemy periodontologiczne, które pojawiają się po zabiegu, mogą być rozwiązywane m.in. poprzez wykorzystanie przeszczepów kości lub sterowaną regenerację tkanek.

Materiałem, który daje duże nadzieje i promuje procesy naprawcze zachodzące w kości, jest skoncentrowany czynnik wzrostu (CGF − concentrated growth factor) pozyskiwany z krwi żylnej pacjentów poprzez proces wirowania. Istnieją także badania, które...