Opis przypadku

Pacjentka, lat 54, z migotaniem przedsionków i nadciśnieniem tętniczym, zgłosiła się do lekarza dentysty z powodu bólu zęba górnego po stronie prawej. Ból miał charakter pulsujący, rozpierający, nasilał się w nocy, o natężeniu w numerycznej skali bólu (NRS – numeric rating scale) 4-6, z nadwrażliwością zarówno na zimno, jak i na ciepło.

Pacjentka przyjmowała w domu paracetamol 3 x 1000 mg, ketoprofen 50 mg, bez znaczącej ulgi w bólu. Z uwagi na współwystępujące nadciśnienie i migotanie przedsionków aktualnie przyjmuje: propafenon 3 x 150 mg, metoprolol 2 x 50 mg, rywaroksaban 1 x 20 mg, sole potasu i magnezu, telmisartan 1 x 80 mg oraz indapamid 1 x 1,5 mg SR (o przedłużonym uwalnianiu). Po badaniu stomatologicznym oraz wykonaniu badania obrazowego lekarz dentysta stwierdził, że przyczyną bólu jest zapalenie miazgi w prawym górnym zębie (5) i poinformował pacjentkę o konieczności leczenia kanałowego. Kobieta jednak stwierdziła, że obecnie nie dysponuje odpowiednimi środkami finansowymi. Poprosiła o wdrożenie leczenia przeciwbólowego przez kilka dni i poinformowała, że po otrzymaniu renty zgłosi się na leczenie endodontyczne. Z uwagi na przyjmowanie przez nią leku przeciwzakrzepowego (rywaroksabanu) lekarz dentysta zlecił paracetamol 3  x 1000 mg, obawiając się podania substancji z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), które rozrzedzają krew. Po zastosowaniu paracetamolu nie wystąpiła ulga w bólu, a jego natężenie wzrosło do 4-7 punktów w skali NRS. Ból był dla pacjentki nie do wytrzymania. Co więcej, doszło do znacznego przyspieszenia niemiarowego rytmu serca z powodu migotania przedsionków, zgłosiła się więc na szpitalny oddział ratunkowy (SOR). Na SOR-ze otrzymała dożylnie 100 mg ketoprofenu i 2500 mg metamizolu, po których natężenie bólu zmniejszyło się do 2-3 w skali NRS. Po zakończeniu hospitalizacji na SOR-ze zlecono jej do domu nimesulid 2 x 100 mg, do czasu zgłoszenia się na leczenie endodontyczne.