Opis przypadku
Proteza szkieletowa z materiału PEEK z elementami precyzyjnymi w postaci zasuw
lek. dent. Marta Wilk
- Omówienie przypadku pacjentki użytkującej dotychczas protezy akrylowe częściowe w łuku górnym i dolnym
- Przedstawienie wykonania mostów z tlenku cyrkonu oraz protezy szkieletowej z materiału PEEK, akrylu i zębów kompozytowych – etapy kliniczne tej rekonstrukcji oraz wady i zalety zastosowanych materiałów
Liczba pacjentów w różnym wieku z brakami zębowymi skłania do stosowania coraz bardziej estetycznych i funkcjonalnych rekonstrukcji protetycznych. W dobie popularności implantów nie można zapomnieć o stosowaniu prac kombinowanych, łączących odbudowy stałe i ruchome, które są znane od wielu lat. Pacjenci w podeszłym wieku nie zawsze podejmują leczenie implantoprotetyczne, kierując się kosztami leczenia i obawą przed czymś nieznanym. Towarzyszą im również przeciwwskazania, takie jak przewlekłe choroby ogólnoustrojowe oraz niekorzystne warunki anatomiczne, które wymagają dodatkowych zabiegów przed implantacją. Ważne jest, aby zapewnić im alternatywne rozwiązanie protetyczne. Prace kombinowane bazują na połączeniu rekonstrukcji ruchomych i stałych z zastosowaniem elementów precyzyjnych. Wśród elementów precyzyjnych wyróżniamy: zaczepy kulkowe, zespolenia belkowe, korony teleskopowe, zatrzaski, zaczepy magnetyczne, zasuwy. Jenkins wyróżnia elementy precyzyjne zewnątrzkoronowe, wewnątrzkoronowe, pomocnicze, kotwiczące i belki1,2. W klasyfikacji Makacewicza i wsp. wymieniono precyzyjne elementy retencyjne dozębowe, dośluzówkowo-kostne, dokostne względem podłoża, wewąntrzfilarowe, zewnątrzfilarowe, międzyfilarowe (interlock) oraz indywidualne i standardowe3. Sossamon wyróżnił V klas ze względu na ruchomość – od sztywnych do umożliwiających ruch w 3 płaszczyznach. Badania wskazują, że sprężyste połączenia stanowią uniwersalne rozwiązanie, redukując przyjmowane przez filar i śluzówkę obciążenie4. Wyróżniamy zasuwy w kształcie litery T, litery H, cylindra, podkowy. Zalety frezowanych zasuw to wkomponowanie łączników i klamer w anatomicznych kształtach zęba, co zapewnia estetykę oraz stabilność podczas zakładania i zdejmowania protezy, a także zapobieganie nieprawidłowym obciążeniom5. Zewnątrzkoronowe położenie minimalizuje zagrożenie dla miazgi i pozwala na niewielki ruch zawiasowy, natomiast wadą tego rozwiązania jest utrudniona higiena w okolicy zasuwy i przenoszenie sił niezgodne z osią filaru. Należy pamiętać, że elementy precyzyjne znajdują również zastosowanie w przypadku wykonywania prac stałych przy nierównoległych filarach. Filary powinny być opracowane zgodnie z zasadami bezpiecznej preparacji, z uwzględnieniem rodzaju materiału, z którego będą wykonane korony, oraz równoległości filarów przy sporządzaniu mostu lub koron zespolonych.