Krytyczną ocenę podsumowującą dwa lata rządu PiS wystawił związek Pracodawcy RP. Jak zaznaczają eksperci tej organizacji, od dwóch lat obowiązuje model idący w kierunku systemu mieszanego: budżetowo-ubezpieczeniowego oraz eliminacji bądź istotnego ograniczania prywatnemu sektorowi dostępu do środków publicznych, jak i zupełnego zatrzymania prywatyzacji publicznych podmiotów leczniczych. Widać też odejście od elementów zwiększających efektywność systemu, jak chociażby od systemu kontraktowania na rzecz ryczałtu.
„Uważamy, że obecne działania mają na celu krótkoterminowe ratowanie złych publicznych szpitali, zamiast doprowadzić do ich likwidacji i wspierania dobrych szpitali niezależnie od ich struktury właścicielskiej. To działanie za kilka lat może doprowadzić do niewydolności publicznego systemu ochrony zdrowia. Trudno jednak nie docenić woli zmian systemu ochrony zdrowia, czyli uchwalenia ustawy o podstawowej ochrony zdrowia, która ma wzmocnić POZ, próbę uregulowania płac czy wreszcie projekt ustawy uzależniający budżet NFZ od odsetka PKB” – zaznaczają eksperci związku.
Krytycznie o zmianach wypowiada się też Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy, w którego ocenie obecny rząd – podobnie jak poprzednie – traktuje publiczną ochronę zdrowia jako uciążliwy i niepotrzebny balast w wydatkach publicznych. „Nie zmienia tego faktu, a wręcz przeciwnie wzmacnia go, obietnica zwiększenia nakładów na publiczną ochronę zdrowia w roku 2025. Jest to bowiem perspektywa tak odległa, że przez to jest mało wiarygodna” – czytamy w oświadczeniu OZZL.
Związkowcy odnieśli się też do oskarżeń rzucanych ostatnio przez ministra zdrowia i marszałka senatu wobec lekarzy, którzy zamierzają zrezygnować z pracy ponad siły (z klauzuli opt-out), że łamią oni zasady etyki lekarskiej i takie postępowanie jest haniebne. Krzysztof Bukiel, przewodniczący związku, zaznacza, że są one pozbawione jakichkolwiek merytorycznych podstaw i stanowią wielkie nadużycie.
OZZL po raz kolejny wezwał rząd RP do poważnego potraktowania problemów publicznej ochrony zdrowia, porzucenia propagandowej retoryki w tej sprawie i podjęcia kroków, które faktycznie poprawią funkcjonowanie publicznego lecznictwa. Zdaniem związkowców najważniejszym działaniem jest natychmiastowe istotne podniesienie publicznych nakładów na lecznictwo i dojście w ciągu 2-3 lat do poziomu gwarantującego likwidację kolejek do leczenia i wyzysku ekonomicznego pracowników medycznych.