Chrońmy medyków, nie karzmy infamią

Po burzy, jaką wśród lekarzy wywołała zamiana kodeksu karnego wprowadzająca karę więzienia za błąd medyczny, samorząd lekarski przekazał Ministerstwu Sprawiedliwości propozycje zmian.
W piśmie przewodnim do przekazanych założeń nowelizacji kodeksu karnego, kierowanym do Sekretarza Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Marcina Warchoła, wiceprezes Naczelnej Rady Lekarskiej Krzysztof Madej podkreślił, że samorząd lekarski oczekuje wyraźnego przyjęcia przez ustawodawcę takich rozwiązań prawnych, które potwierdzałyby, że zupełnie inaczej należy oceniać działanie sprawcy tak poważnych czynów, jak pobicie skutkujące ciężkim kalectwem, użycie broni palnej w trakcie pobicia czy działanie w zorganizowanej grupie przestępczej, a inaczej błąd popełniony przez lekarza w czasie niesienia pomocy medycznej. Tym samym oczekuje uchylenia – w stosunku do osób wykonujących zawody medyczne – możliwych negatywnych skutków ostatniej nowelizacji art. 37a kodeksu karnego.
- Tego rodzaju sankcja w postaci kary pozbawienia wolności w stosunku do lekarza, który swój czyn popełnił nieumyślnie (często na skutek przemęczenia pracą, nadmiernej liczby pacjentów, złej organizacji opieki zdrowotnej, braków kadrowych w szpitalach, braków sprzętowych w placówkach ochrony zdrowia) jest nie do przyjęcia, ponieważ kara tego rodzaju raczej nie osiągnie u niego skutku prewencyjnego w postaci bardziej starannego leczenia, podejrzewamy, że obejmowanie lekarza taką przynoszącą infamię karą pozbawienia wolności często oznacza śmierć zawodową, co z kolei przekłada się na pozbawienie społeczeństwa dostępu do opieki medycznej – im mniej czynnych zawodowo lekarzy, tym gorzej dla pacjentów – czytamy w piśmie.
Aby zapewnić lekarzom większe bezpieczeństwo prawne ich działań samorząd lekarski proponuje dwa różne rozwiązania.
Pierwsze polegałoby na dodaniu do art. 37a kodeksu karnego nowego paragrafu 3, który pozwalałby sądowi orzekać wobec osób wykonujących zawody medyczne – tak jak dotychczas tj. na „starych zasadach” - karę grzywny lub ograniczenia wolności zamiast kary pozbawienia wolności. Przepis ten musiałby przewidywać, że jeżeli sprawca przestępstwa zagrożonego karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat jest osobą wykonującą zawód medyczny, działał nieumyślnie, a przestępstwo zostało popełnione w związku z wykonywaniem zawodu medycznego, sąd może zamiast kary pozbawienia wolności orzec grzywnę albo karę ograniczenia wolności.
Ten wariant miałby następujące założenia:
1.    dotyczyłby tylko osób wykonujących zawody medyczne. Nie mogliby korzystać z niego ani sprawcy przestępstw pospolitych, ani różnego rodzaju szarlatani, którzy rzekomo świadczą usługi zdrowotne, ale nie mają do tego uprawnień ani kwalifikacji;
2.    dotyczyłby tylko sytuacji, w której przestępstwo byłoby popełnione w związku z wykonywaniem przez tę osobę zawodu medycznego (w grę wchodzi zarówno działanie tej osoby, jak i zaniechanie);
3.    dotyczyłby tylko przestępstw popełnionych nieumyślnie;
4.    sąd mógłby wówczas orzec karę grzywny, która nie musiałaby wynosić co najmniej 100 stawek dziennych lub karę ograniczenia wolności, która nie musiałby wynosić co najmniej 3 miesięcy, a ponadto sąd nie musiałby równocześnie orzekać środka karnego, środka kompensacyjnego lub przepadku.  
Drugi wariant polegałby na wyodrębnieniu w poszczególnych przepisach części szczególnej kodeksu karnego typów uprzywilejowanych przestępstw, które mogą nieumyślnie popełnić osoby wykonujące zawód medyczny.
Zabieg ten polegałby na dodaniu do: art. 155 kk (nieumyślne spowodowanie śmierci), art. 156 kk (ciężki uszczerbek na zdrowiu), art. 157 kk (średni lub lekki uszczerbek na zdrowiu) i art. 160 kk (narażenie na niebezpieczeństwo utraty życia czy zdrowia)  odpowiednio brzmiącego dodatkowego paragrafu, który przewidywałby, że:
Jeśli czyny wymienione w art. 155 lub 156 kodeksu karnego zostały popełnione nieumyślnie przez osobę wykonująca zawód medyczny w związku z wykonywaniem przez te osobę czynności zawodowych, to w każdym takim przypadku sąd może orzec karę pozbawienia wolności, karę ograniczenia wolności albo karę grzywny, ewentualnie sąd może w każdym takim przypadku zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub odstąpić od jej wymierzania.
Natomiast jeśli czyny wymienione w art. 157 lub 160 kodeksu karnego zostały popełnione nieumyślnie przez osobę wykonująca zawód medyczny w związku z wykonywaniem przez te osobę czynności zawodowych, to zagrożone byłyby – tak jak obecnie karą grzywny, ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności w wymiarze niższym niż jest to obecnie przewidziane, ewentualnie sąd może w każdym takim przypadku zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub odstąpić od jej wymierzania.
Wówczas z mocy przepisu części szczególnej kodeksu karnego sąd będzie miał możliwość stosowania kary ograniczenia wolności lub kary grzywny i nie będzie konieczne sięganie przez sąd do art. 37a kodeksu karnego.