Stan chorego poprawił się. Wciąż przysługuje mu refundacja?

Ponieważ refundacją zostały objęte kolejne leki, Ministerstwo Zdrowia zdecydowało się przypomnieć o kilku zasadach, które często bywają mylnie interpretowane.
Zasadniczo, aby pacjent mógł kupić lek z refundacją, konieczna jest recepta wystawiona na podstawie diagnozy lekarskiej. Refundacja na lek przysługuje, o ile lekarz w momencie wystawiania recepty diagnozuje u pacjenta konkretne schorzenie, które jest wskazaniem do refundacji tego leku.
Jednak w przypadku wielu chorób przewlekłych stan zdrowia pacjenta ulega poprawie w wyniku stosowania danego produktu i aby utrzymać ten stan, musi otrzymywać lek nadal. Jak wyjaśnia Ministerstwo Zdrowia, w trakcie trwania terapii pacjent może więc nie spełniać przy wypisywaniu kolejnych recept wstępnych warunków opisanych wskazaniem refundacyjnym.
Oznacza to, że pacjenci mogą korzystać nadal z terapii refundowanej, o ile w momencie rozpoczęcia leczenia refundowanego spełniali warunki określone we wskazaniach.
Interpretacja dotyczy m.in. leków takich jak:
•    kanagliflozyna, dapagliflozyna i empagliflozyna we wskazaniu:
cukrzyca typu 2 u pacjentów leczonych co najmniej dwoma lekami hipoglikemizującymi, z HbA1c ≥7,5% oraz bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym rozumianym jako:
1. potwierdzona choroba sercowo-naczyniowa
lub
2. uszkodzenie innych narządów objawiające się poprzez: białkomocz lub przerost lewej komory lub retinopatię
lub
3. obecność 3 lub więcej głównych czynników ryzyka spośród wymienionych poniżej:
•    wiek ≥ 55 lat dla mężczyzn, ≥60 lat dla kobiet,
•    dyslipidemia,
•    nadciśnienie tętnicze,
•    palenie tytoniu,
•    otyłość.
Pacjenci, którzy w trakcie terapii zrezygnują z palenia tytoniu, obniżą masę ciała, bądź ich wyniki badań będą wskazywały na poprawę wartości HbA1c, ciśnienia tętniczego itp. mogą kontynuować skuteczne leczenie ww. substancjami.
•    dapagliflozyna i empagliflozyna we wskazaniu:
przewlekła niewydolność serca u dorosłych pacjentów z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory serca (LVEF ≤40%) oraz utrzymującymi się objawami choroby w klasie II-IV NYHA pomimo zastosowania terapii opartej na ACEi (lub ARB/ARNi) i lekach z grupy beta-adrenolityków oraz (jeśli wskazane) antagonistach receptora mineralokortykoidów.
Z refundacji mogą korzystać pacjenci cierpiący na przewlekłą niewydolność serca z LVEF ≤40%, u których przy zastosowaniu terapii opartej wyłącznie na wymienionych we wskazaniu lekach utrzymywały się objawy choroby w klasie II-IV NYHA.
•    dapagliflozyna we wskazaniu:
przewlekła choroba nerek u dorosłych pacjentów z eGFR <60 ml/min/1,73 m2, albuminurią ≥200 mg/g oraz leczonych terapią opartą na ACE-i/ARB nie krócej niż 4 tygodnie lub z przeciwwskazaniami do tych terapii.
Do leczenia włączani są pacjenci, którzy byli objęci terapią opartą na ACE-i/ARB nie krócej niż 4 tygodnie (lub z przeciwwskazaniami do tych terapii) i którzy w trakcie powyższej terapii nie uzyskali poprawy stanu zdrowia określonej wyżej wymienionymi parametrami. Jeżeli w wyniku leczenia dapagliflozyną wyniki ich badań będą wskazywały na poprawę wartości eGFR i albuminurii, mogą kontynuować skuteczne leczenie ww. substancją.
dulaglutyd i semaglutyd we wskazaniu:
cukrzyca typu 2 u pacjentów leczonych co najmniej dwoma lekami hipoglikemizującymi, z HbA1c ≥7,5%, z otyłością definiowaną jako BMI ≥30 kg/m2 oraz bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym rozumianym jako:
1. potwierdzona choroba sercowo-naczyniowa
lub
2. uszkodzenie innych narządów objawiające się poprzez: białkomocz lub przerost lewej komory lub retinopatię
lub
3. obecność 2 lub więcej głównych czynników ryzyka spośród wymienionych poniżej:
•    wiek ≥55 lat dla mężczyzn, ≥60 lat dla kobiet,
•    dyslipidemia,
•    nadciśnienie tętnicze,
•    palenie tytoniu.
Pacjenci, którzy w trakcie terapii zrezygnują z palenia tytoniu bądź wyniki ich badań będą wskazywały na prawidłowe wartości HbA1c, ciśnienia tętniczego itp., mogą kontynuować skuteczne leczenie ww. substancjami.
sitagliptyna i wildagliptyna we wskazaniu:
w doustnej terapii, w skojarzeniu z metforminą:
cukrzyca typu 2 u pacjentów, u których zastosowanie metforminy w maksymalnie tolerowanej dawce w monoterapii nie pozwala osiągnąć dobrej kontroli glikemii, wartość HbA1c >7% (przez co najmniej 3 miesiące).
Z refundacji mogą korzystać pacjenci cierpiący na cukrzycę typu 2, u których przy zastosowaniu terapii opartej na metforminie w maksymalnie tolerowanej dawce przez minimum 3 miesiące utrzymał się nieprawidłowy wynik HbA1c. Jeżeli w wyniku leczenia sitagliptyną i wildagliptyną wyniki ich badań będą wskazywały na poprawę wartości HbA1c, mogą kontynuować skuteczne leczenie wyżej wymienionymi substancjami.