Szanowni Państwo,

Drogie Koleżanki i Drodzy Koledzy!

prof. dr hab. n. med. Mariusz Frączek

Oddajemy w Wasze ręce wakacyjne wydanie „Chirurgii po Dyplomie”. Dołożyliśmy wielu starań, aby i tym razem nie zawieść Państwa oczekiwań, i poprosiliśmy o przygotowanie artykułów poświęconych różnorodnym zagadnieniom.

Lite nowotwory układu pokarmowego rozprzestrzeniają się przede wszystkim drogą naczyń i węzłów chłonnych. Nowotwór z założenia jest chorobą dynamiczną, rozpoznawaną i leczoną na różnym etapie zaawansowania. Zajęcie węzłów chłonnych w pewnym uproszczeniu umożliwia ocenę głębokości naciekania raka. Jeśli jest on ograniczony do błony śluzowej, należy domniemywać, że regionalne węzły chłonne są nienacieczone. W raku zaawansowanym, rozsianym poza regionalne węzły chłonne, wykonanie limfadenektomii jest bezcelowe. Pozostaje grupa chorych na nowotwory o zaawansowaniu regionalnym, u których albo podejrzewamy istnienie przerzutów regionalnych, albo jesteśmy ich pewni. Ta właśnie grupa pacjentów szczególnie interesuje chirurgów, albowiem często od odpowiedniego zakresu wycięcia węzłów chłonnych zależy sukces leczenia. Wytyczne co do zakresu limfadenektomii u chorych na raka żołądka możemy znaleźć w Polskim Konsensusie Leczenia Raka Żołądka. Rozwinięciem tego problemu jest artykuł napisany przez doc. Piotra Kołodziejczyka, dr. Radosława Pacha i prof. Jana Kuliga z I Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Onkologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, znakomitego ośrodka leczenia raka żołądka.

Kolejny artykuł z cyklu „Jak ja to robię” poświęcony jest pozornie prostemu problemowi – cholecystektomii wykonywanej techniką laparoskopową. Zwraca uwagę fakt utrzymywania się na stałym poziomie powikłań po urazach dróg żółciowych po cholecystektomii laparoskopowej. Powszechność tej operacji może paradoksalnie prowadzić do utrwalania nawyków odbiegających od standardów nowoczesnej chirurgii małoinwazyjnej. Z tego względu poprosiliśmy dr. Piotra Remiszewskiego z Kliniki Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Chorób Wątroby WUM, aby uporządkował naszą wiedzę o prawidłowym wykonywaniu cholecystektomii laparoskopowej.

Mimo profilaktyki przeciwzakrzepowej i coraz lepszego leczenia przeciwzakrzepowego skuteczne zapobieganie zakrzepicy i jej powikłaniom stanowi duży problem. Prof. Dariusz Janczak wraz z dr. Michałem Lesiakiem, dr Małgorzatą Mimier i dr. Dawidem Janczakiem z Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu omawiają dla Państwa nowoczesne poglądy na temat leczenia ostrej zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych.

Już kilkakrotnie korzystaliśmy z wiedzy i doświadczenia dr. Wiesława Wiechny z Kliniki Chirurgii Ogólnej i Endokrynologicznej WUM. Tym razem publikujemy jego artykuł „Wole – kiedy operować, a kiedy leczyć zachowawczo?”.

Wczesna postać raka pęcherzyka żółciowego może zostać niezauważona przez operatora. Co jednak należy robić, kiedy otrzymujemy wynik badania histopatologicznego: rak pęcherzyka żółciowego? Jakie są opcje terapeutyczne? Na te pytania odpowiada w swoim artykule prof. Rafał Paluszkiewicz z Kliniki Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby WUM.

Właściwe przekazanie choremu informacji medycznych w sposób dla niego zrozumiały stanowi jedną z podstaw uzyskania kompetentnej zgody na wykonywany zabieg. W naszym dziale prawnym „Chirurg w sądzie” dr Radosław Drozd dzieli się z Państwem swoimi spostrzeżeniami o prawidłowym udzielaniu informacji oraz konsekwencjach ich niewłaściwego przekazania.

Mamy nadzieję, że nawet będąc na wspaniałym urlopie, znajdą Państwo czas na lekturę najnowszego wydania „Chirurgii po Dyplomie”.