Temat numeru

Aktualne zasady postępowania w raku żołądka

dr n. med. Bartosz Skonieczny1
prof. dr hab. n. med. Wojciech Zegarski1,2

1Oddział Kliniczny Chirurgii Onkologicznej, Centrum Onkologii im. prof. Franciszka Łukaszczyka w Bydgoszczy

2Katedra Chirurgii Onkologicznej, Collegium Medicum w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Adres do korespondencji:

dr n. med. Bartosz Skonieczny

Oddział Kliniczny Chirurgii Onkologicznej,

Centrum Onkologii im. prof. Franciszka Łukaszczyka w Bydgoszczy

ul. dr Izabeli Romanowskiej 2, 85-796 Bydgoszcz

e-mail: skonieczny@gumed.edu.pl

  • Ocena stopnia zaawansowania raka żołądka na podstawie klasyfikacji TNM
  • Omówienie endoskopowych metod leczenia wczesnego raka żołądka
  • Zakres resekcji żołądka i limfadenektomii u chorych na raka żołądka

Mimo utrzymującej się od wielu lat tendencji spadkowej w zakresie zapadalności na raka żołądka i umieralności z jego powodu nowotwór ten plasuje się obecnie na piątym miejscu pod względem częstości występowania i jest trzecią przyczyną zgonów nowotworowych na świecie1. Zachorowalność na raka żołądka jest wysoka głównie w krajach wschodniej Azji, gdzie przekracza 40 przypadków na 100 000 osób2,3. W Polsce w ciągu ostatnich kilku dekad zapadalność na nowotwory żołądka zmniejszyła się prawie trzykrotnie i obecnie nowotwór ten stanowi około 5% zachorowań wśród mężczyzn i około 3% wśród kobiet. Ryzyko rozwoju raka żołądka zwiększa się wraz z wiekiem (większość zachorowań występuje po 50 roku życia), a ryzyko zachorowania jest 2-3 razy większe u mężczyzn niż u kobiet4.

Najczęściej występującym nowotworem złośliwym żołądka jest rak gruczołowy. Rzadziej spotykane są: chłoniaki, nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego (GIST – gastrointestinal stromal tumors), nowotwory neuroendokrynne (NEN – neuroendocrine neoplasms) i mięsaki.

Klasyfikacje

Do oceny stopnia zaawansowania klinicznego raka żołądka wykorzystuje się klasyfikację TNM (T – tumor [guz], N – node [węzeł], M – metastasis [przerzut]) opublikowaną przez American Joint Committee on Cancer (AJCC); obecnie obowiązuje wydanie 8 (tab. 1-3). Skalę tę stosuje się tylko w odniesieniu do nowotworów o typie raka, a pozostałe nowotwory żołądka nie powinny być według niej oceniane. Co ważne, już w poprzedniej wersji TNM nowotwory połączenia przełykowo-żołądkowego zostały włączone do klasyfikacji TNM dla raka przełyku i powinny być oceniane zgodnie z tym podziałem5.

Gruczolakoraki żołądka dzielone są także – poza klasyfikacją TNM – według klasyfikacji Lauréna na trzy podstawowe typy:

  • jelitowy
  • rozlany
  • mieszany6,7.

Typowi jelitowemu, który charakteryzuje się nieco lepszym rokowaniem, towarzyszy zwykle zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka i metaplazja jelitowa. Typ rozlany cechuje się najczęściej rozrostem śródściennym z brakiem wyraźnych granic nacieku, wysokim stopniem złośliwości i gorszym rokowaniem. W przypadku obecności w ocenie histologicznej cech obu tych typów nowotworu zmiana klasyfikowana jest jako typ mieszany. Stopnie zaawansowania klinicznego raka żołądka przedstawiono w tabeli 4.  

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Rozpoznawanie raka żołądka i ocena stopnia zaawansowania

W początkowym stadium tej choroby objawy nie są na tyle typowe ani charakterystyczne, by mogły sugerować rozpoznanie10. Pacjenci najczęściej zgłaszają pieczenie i bóle [...]

Leczenie chirurgiczne

Decyzja o wyborze sposobu leczenia powinna być podejmowana zawsze przez zespół wielospecjalistyczny, w którego skład wchodzą przynajmniej: chirurg, onkolog kliniczny i radioterapeuta. W niektórych przypadkach [...]

Leczenie skojarzone

Wykazano, że zastosowanie chemioterapii okołooperacyjnej u pacjentów z rakiem żołądka może zwiększyć odsetek przeżyć 5-letnich o blisko 13%. Dlatego obecnie uważa się, że u wszystkich [...]

Badania kontrolne po leczeniu chirurgicznym

Dotychczas nie ustalono jednoznacznie, czy regularna obserwacja chorych po leczeniu radykalnym raka żołądka ma wpływ na rokowanie. Nie sformułowano również jednoznacznych [...]

Do góry