Anatomicznie drogi żółciowe dzielimy na wewnątrzwątrobowe i zewnątrzwątrobowe^1-4. Przewody żółciowe wewnątrzwątrobowe odprowadzają żółć z wątroby w kierunku wnęki wątroby, tworząc przewód wątrobowy prawy (ductus hepaticus dexter) oraz przewód wątrobowy lewy (ductus hepaticus sinister), które we wnęce łączą się w drogi zewnątrzwątrobowe, czyli przewód wątrobowy wspólny (ductus hepaticus communis). Następnie łączy się on z przewodem pęcherzykowym (ductus cysticus), tworząc przewód żółciowy wspólny (ductus choledochus), który uchodzi w brodawce dwunastniczej większej i zapewnia odpływ żółci do dwunastnicy^1,2. Lewy przewód wątrobowy zbiera żółć z lewego i ogoniastego płata wątroby, z kolei prawy przewód wątrobowy – z prawego i czworobocznego płata wątroby.

Zwężeniem (inaczej stenoza [stenosis]) dróg żółciowych nazywamy istotne zaburzenie odpływu żółci z wątroby spowodowane przyczyną mechaniczną^1-4. Niezależnie od etiologii zwężenia dróg żółciowych w obrazie klinicznym oraz w badaniach laboratoryjnych krwi dominują cechy żółtaczki cholestatycznej, z kolei w badaniach obrazowych charakterystyczne jest prestenotyczne poszerzenie dróg żółciowych będące skutkiem zastoju żółci powyżej zwężenia^1,2.

Wyróżniamy zwężenia dróg żółciowych o etiologii łagodnej oraz o etiologii nowotworowej, rozumianej jako zwężenie spowodowane nowotworem złośliwym (złośliwe zwężenie dróg żółciowych)3,4. Inny podział zwężeń dróg żółciowych opiera się na kierunku od...

Jak już wspomniano wcześniej, etiologia zwężenia dróg żółciowych może być łagodna bądź złośliwa^3,4. W celu różnicowania jego przyczyny konieczny jest szeroko zakrojony proces diagnostyczny mający na celu niezwłoczne podjęcie leczenia po ustaleniu rozpoznania^1,2. Większość zwężeń dróg żółciowych w momencie rozpoznania ma charakter złośliwy (76-85% przypadków)⁵. Diagnostyka chorych z żółtaczką mechaniczną w przebiegu zwężenia dróg żółciowych stanowi wyzwanie kliniczne, ponieważ określenie etiologii zwężenia determinuje dalsze postępowanie terapeutyczne.