Przyzwojaki niechromochłonne (paraganglioma nonchromaffinicum) to rzadkie, w większości przypadków łagodne (97%) zmiany z grupy nowotworów głowy i szyi. Występują z częstością 2-8 : 1 000 000. Guzy rozwijające się z układu przywspółczulnego w obrębie głowy i szyi zwykle są nieczynne hormonalnie. Najczęściej wywodzą się z kłębka szyjnego położonego w miejscu podziału tętnicy szyjnej wspólnej (paraganglioma caroticum) i stanowią 70% przyzwojaków. Postępowaniem z wyboru jest leczenie zabiegowe.

Opis przypadku

Na oddział chirurgiczny została przyjęta 29-letnia, dotychczas zdrowa kobieta w celu planowej resekcji twardego, przesuwalnego względem podłoża guza o średnicy 4 cm, zlokalizowanego pod kątem żuchwy w rzucie podziału tętnicy szyjnej wspólnej. W wykonanym wcześniej badaniu ultrasonograficznym (USG) szyi, na podstawie którego zakwalifikowano pacjentkę do leczenia, w sąsiedztwie naczyń szyjnych stwierdzono lite ognisko hipoechogeniczne wielkości około 26 × 18 × 29 mm z cechami wzmożonego unaczynienia. Obok guza znajdował się podobny obszar o wymiarach 9 × 17 × 13 mm. Po lewej stronie opisano podobną zmianę z widocznymi węzłami chłonnymi do 14 mm. Wynik badania USG tarczycy był prawidłowy. Nie stwierdzono łączności guza z tarczycą. Wykonano biopsję aspiracyjną cienkoigłową zmiany. W badaniu mikroskopowym wykryto komórki podobne do tyreocytów. Stężenie hormonu tyreotropowego (TSH ­– thyroid-stimulating hormone) wynosiło 2,199 μj./ml, a białka C-reaktywnego (CRP – C-reactive protein) <0,20 mg/dl. Chorą zakwalifikowano do zabiegu operacyjnego usunięcia guza szyi. Wyniki badań laboratoryjnych wykonanych podczas przyjęcia pacjentki do szpitala były w normie.

Podczas zabiegu w znieczuleniu ogólnym wykonano resekcję guza szyi okolicy podżuchwowej prawej z plastyką płatem przesuniętym skórno-podskórnym. Wyciętą zmianę przekazano do badania histopatologicznego. Początkowo okres pooperacyjny przebiegał pra...

Pacjentka została przyjęta na oddział neurologii z rozpoznaniem zawału prawej półkuli mózgu. Wdrożono leczenie trombolityczne z użyciem alteplazy, które jednak nie zmniejszyło stopnia niedowładu. Włączono również leczenie przeciw­obrzękowe. W ciągu kolejnych dni stan chorej się poprawił. Pacjentka była przytomna, w pełnym logicznym kontakcie. Rozpoczęto rehabilitację.