Mięsaki stanowią grupę różnorodnych nowotworów złośliwych, które rozwijają się z komórek mięśniowych lub tkanek miękkich. Do tej kategorii zalicza się m.in.: mięsaki Ewinga (zarówno tkanek miękkich, jak i kości), prymitywne guzy neuroektodermalne (PNET – primitive neuroectodermal tumors) oraz drobnokomórkowe mięsaki ściany klatki piersiowej, określane również jako guzy Askina. Nowotwory te charakteryzują się wysoką wrażliwością na promieniowanie. Kluczowym elementem terapii jest zastosowanie wielolekowej chemioterapii oraz radykalnego napromieniania ogniska pierwotnego. Diagnoza mięsaka Ewinga najczęściej obejmuje wykrycie guza w trzonach długich kości lub w szkielecie osiowym (w kręgosłupie i miednicy). Choroba ta dotyka głównie młode osoby, w przedziale wiekowym 10-20 lat, częściej występuje u chłopców/mężczyzn niż dziewczynek/kobiet. Rzadko zdarzają się przypadki zachorowań po ukończeniu 30 roku życia^1-7.

Diagnostyka oraz terapia mięsaków tkanek miękkich (STS – soft tissue sarcomas) powinny być prowadzone przez wyspecjalizowane ośrodki referencyjne^1,3,6-11. Rozpoznanie histopatologiczne powinno opierać się na aktualnej klasyfikacji World Health Organization (WHO) z 2020 roku uwzględniającej badania immunohistochemiczne i techniki molekularne. W leczeniu zlokalizowanych STS u dorosłych kluczową rolę odgrywa interwencja chirurgiczna z osiągnięciem marginesu R0, co stanowi fundament terapii, zapewniając najkorzystniejsze perspektywy wyleczenia. Standardowe postępowanie u większości chorych na STS o wyższym stopniu złośliwości (G2-3) obejmuje radykalną resekcję w przypadku zmian resekcyjnych oraz radioterapię okołooperacyjną. Decyzja o przeprowadzeniu pierwotnej lub wtórnej resekcji guza pierwotnego zależy od wieku pacjenta, rozległości i wielkości ogniska pierwotnego oraz jego lokalizacji¹¹.

Opis przypadku 1: mięsak Ewinga

Mężczyzna w wieku 34 lat został przyjęty na Oddział Chirurgii Onkologicznej i Chirurgii Ogólnej SP ZOZ MSWiA w Białymstoku w sierpniu 2023 roku. Powodami hospitalizacji były narastająca hiperbilirubinemia oraz niewielkie dolegliwości bólowe w nadbrzuszu. W wywiadzie przebyta w 2017 roku operacja bariatryczna – laparoskopowa resekcja żołądka.

Chory otyły (wskaźnik masy ciała [BMI – body mass index] 41,8 kg/m2). Przy przyjęciu w badaniach laboratoryjnych stwierdzono następujące odchylenia od normy: