U pacjentów z przewlekłymi chorobami wątroby stwierdza się obecność różnych zmian skórnych, które mogą stanowić cenną wskazówkę diagnostyczną, jakkolwiek wiele z nich obserwuje się także w schorzeniach innych narządów. Dane dotyczące częstości występowania zmian dermatologicznych u chorych z przewlekłymi chorobami wątroby mają charakter szacunkowy i brak jest systematycznych badań, które dokładnie definiowałyby to zagadnienie. Na przykład obecność pajączków naczyniowych czy rumienia dłoniowego u pacjentów z przebudową marską wątroby szacuje się odpowiednio na 23 i 33 proc. przypadków.[1,2] W pracy przedstawiono problematykę najczęstszych manifestacji skórnych występujących w różnych schorzeniach wątroby, dokonując ich podziału na zmiany niewykazujące specyfiki dla konkretnej jednostki nozologicznej i objawy typowe dla określonych chorób tego narządu.

Niespecyficzne zmiany skórne

Żółtaczka

Zażółcenie powłok skórnych jest wynikiem wzrostu stężenia bilirubiny we krwi obwodowej i staje się klinicznie widoczne, gdy stężenie to przekracza 2,0 mg/dl. Stopień zażółcenia skóry zależy od stężenia bilirubiny i waha się od lekko żółtego w przypadkach łagodnej hiperbilirubinemii do brązowego w zaawansowanych żółtaczkach. Bilirubina po przeniknięciu przez ścianę naczyń kapilarnych wiąże się z elastyną i gromadzi się w tkance łącznej skóry, przy czym zażółcenie jest bardziej intensywne w górnej niż dolnej części ciała. Jeśli przyczyna żółtaczki ma charakter odwracalny i zostanie usunięta, obserwuje się szybką normalizację stężenia bilirubiny w surowicy krwi, natomiast żółte zabarwienie skóry ustępuje znacznie wolniej.[3]

Świąd skóry

Świąd skóry jest najczęstszym i najbardziej niepokojącym objawem chorób wątroby i dróg żółciowych. Może przyjmować charakter przemijający bądź długotrwały, o różnym natężeniu, od łagodnego do uporczywego, pogarszającego komfort i jakość życia. W p...