Parazytofobia, tzw. obłęd pasożytniczy, jest chorobą urojeniową. Urojenia są przejawem patologii myślenia i błędnymi sądami, uznawanymi przez chorych za prawdziwe. Z reguły osoby te są oporne na próby perswazji. Pacjent, a najczęściej jest nim kobieta powyżej 50. r.ż., wyraża przekonanie, że na jego skórze lub pod nią zagnieździły się pasożyty lub robaki. Typowy chory przynosi lekarzowi słoiczki lub koperty z „próbkami pasożytów” (najczęściej są to włosy, kawałki wełny, papierki itd.) do analizy mikroskopowej.[1-3]

Do tej samej grupy należą również inne typy urojeń, np. urojenia hipochondryczne (obawa przed zachorowaniem na raka skóry, chorobę weneryczną, AIDS) oraz fobie dotyczące obecności bakterii i brudu, prowadzące do kompulsywnego mycia rąk i odkażania skóry.[1,3]

Omamy dotykowe są zaburzeniami postrzegania i patologicznymi doznaniami czuciowymi przy braku działania bodźców na receptory czucia powierzchownego. Wrażenie polega przede wszystkim na uczuciu poruszania się owadów na skórze, drążeniu skóry przez pasożyty lub działania prądu i ognia. Często współistnieją z parazytofobią.[1,3]

Pierwotnym schorzeniem psychicznym jest również zaburzenie obrazu ciała, które może się przejawiać obsesyjnym, urojeniowym zainteresowaniem niezmienioną skórą lub dysmorfofobią (chorobą dysmorficzną), czyli subiektywnym odczuciem deformacji ciała i skupianiem się na nieistniejących lub drobnych defektach.

Istotną grupę chorób w praktyce dermatologicznej stanowią tzw. dermatozy sztucznie wywołane. Dermatoza arteficjalna (dermatitis artefacta) to zmiany skórne wywołane przez samego pacjenta, który stanowczo zaprzecza, że przyczynił się do ich powstaw...

• sączące owrzodzenia,
• nadżerki,
• blizny,
• przebarwienia pozapalne.