W leczeniu umiarkowanego i ciężkiego atopowego zapalenia skóry (AZS) wykorzystuje się cyklosporynę. Cyklosporyna jest inhibitorem limfocytów T, a także hamuje hiperproliferację keratynocytów i wyzwalanie histaminy z mastocytów. Ponadto zmniejsza ekspresję molekuł adhezyjnych na endotelium naczyń skórnych. W czasie terapii cyklosporyną pacjenci, doświadczając poprawy stanu klinicznego, mają tendencję do rezygnacji ze stosowania preparatów miejscowych. Celem badania opublikowanego w „Dermatologic Therapy” było porównanie skuteczności i współczynnika nawrotów u pacjentów leczonych cyklosporyną i glikokortykosteroidami miejscowymi oraz cyklosporyną w monoterapii.