Od stomatologa dla dermatologów
Uraz po znieczuleniu jako przyczyna owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej u dziecka
Lek. dent. Michalina Szymczak-Paluch1
Dr n. med. Ewa Sieńko2
Prof. nadzw. dr hab. med. Sebastian Kłosek1
Prezentujemy przypadek pacjenta diagnozowanego z powodu owrzodzenia wargi dolnej. Zmiana powstała jako skutek autotraumatyzacji z powodu braku czucia bólu pod wpływem działania znieczulenia nasiękowego w obrębie jamy ustnej. Artykuł zwraca uwagę na konieczność informowania pacjentów oraz ich opiekunów o zachowaniu zwiększonej uwagi w czasie działania znieczulenia. Dodatkowo omówiono temat różnicowania owrzodzeń okolicy jamy ustnej.
Coraz częstsze stosowanie znieczulenia nasiękowego w codziennej praktyce stomatologicznej, zarówno u pacjentów dorosłych, jak i u dzieci, znacząco poprawia komfort związany z leczeniem, jednak wiąże się również ze zwiększoną ilością powikłań w czasie oraz po wykonaniu procedury leczniczej.
Procedura wykonania znieczulenia miejscowego u często ruchliwego dziecka może wiązać się ze zranieniem tkanek miękkich, niewystarczającym znieczuleniem, powstaniem krwiaka lub podaniem środka znieczulającego do naczynia krwionośnego, co może być powikłaniem zagrażającym zdrowiu i życiu pacjenta. Działanie powszechnie stosowanych preparatów znieczulenia miejscowego, takich jak: lidokaina, artykaina i mepiwakaina, utrzymuje się od jednej do trzech godzin od wstrzyknięcia. Długotrwałe działanie leku, znacznie przekraczające średni czas zabiegów wykonywanych u dzieci, powoduje, że pacjent nie pozostaje pod obserwacją lekarza do czasu ustąpienia działania znieczulającego leku. Sprzyja to zagrożeniom w postaci:
- przygryzienia tkanek miękkich,
- powstawania owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej,
- poparzenia,
- zachłyśnięcia.[1]
Opis przypadku
Pacjent, lat 5, ogólnie zdrowy, nieprzyjmujący żadnych leków, zgłosił się do Poradni Periodontologii i Chorób Błony Śluzowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w celu leczenia bardzo bolesnej zmiany na wardze dolnej.
