Rogowacenie słoneczne, inaczej rogowacenie starcze, to najczęstszy stan poprzedzający rozwój inwazyjnego raka skóry, powszechny u osób starszych na skórze odsłoniętej. Dawniej zaliczany do stanów przedrakowych, według obecnych klasyfikacji stanowi odmianę raka in situ, czyli nieprzekraczającego granicy skórno-naskórkowej.

W obrazie histologicznym istotą zmiany jest dysplazja obejmująca część lub pełną grubość warstw żywych naskórka, na które składa się bezładny układ komórek (zaburzenie architektury naskórka), bardziej nasilony w warstwach przypodstawnych, oraz obecność komórek atypowych z cechami polimorfizmu (anizocytoza): zwiększenie stosunku jądrowo-cytoplazmatycznego na korzyść jądra, anizonukleoza często z towarzyszącą hiperchromazją i heterochromazją (oznaczone literą a na rycinach 1 i 3), zmiany te są dobrze widoczne w porównaniu ze zdrowym fragmentem naskórka (oznaczony literą b na rycinie 1). Niekiedy widoczne są komórki wielojądrowe (clumping cells) i figury podziałów komórkowych (mitozy) obecne głównie w warstwach nadpodstawnych.