Czołowe łysienie bliznowaciejące (FFA – frontal fibrosing alopecia) jest chorobą o nieznanej etiologii, opisaną po raz pierwszy w 1994 r. W etiopatogenezie bierze się pod uwagę predyspozycję genetyczną oraz czynniki środowiskowe. FFA uznaje się za wariant liszaja płaskiego mieszkowego. Choroba rozwija się głównie u kobiet w okresie pomenopauzalnym i prowadzi do postępującej utraty włosów w okolicy czołowej, często wraz z utratą brwi. Brakuje precyzyjnych danych epidemiologicznych, jednak FFA uznaje się za coraz częstsze schorzenie, o czym świadczą obserwacje z ostatniej dekady. Wyniki 4 niedawnych badań kliniczno-kontrolnych sugerują, że z rozwojem FFA może mieć związek stosowanie kremów przeciwsłonecznych. Naukowcy z Brazylii przeprowadzili badanie mające na celu określenie ewentualnego wpływu używania kremów przeciw promieniowaniu UV i innych czynników na występowanie tej choroby.