Opis przypadku

Pacjentka 25-letnia została skierowana do kliniki dermatologii z poradni chorób zakaźnych z powodu występujących od 6 dni, nasilających się zmian rumieniowych na skórze oraz bolesnych nadżerek w obrębie błon śluzowych i spojówek. Kilka dni przed pojawieniem się zmian zaobserwowała cechy infekcji górnych dróg oddechowych, podwyższenie temperatury ciała i pogorszenie samopoczucia. W związku z tym stosowała wyłącznie postępowanie objawowe (wypoczynek w łóżku, przyjmowanie dużej ilości płynów), nie zażywała żadnych leków w celu złagodzenia wspomnianych dolegliwości.

Z powodu występujących od 7 r.ż. zaburzeń depresyjno-lękowych pacjentka na stałe przyjmowała trazodon w dawce 50 mg na dobę, sulpiryd 100 mg na dobę, wenlafaksynę 75 mg na dobę, zolpidem 10 mg na dobę. Dodatkowo 2 miesiące przed wystąpieniem zmian skórnych do leczenia dołączono lamotryginę, stopniowo zwiększając dawkę do 200 mg na dobę. Po pojawieniu się zmian skórnych, ze względu na narastające trudności z połykaniem, związane z bolesnością w obrębie jamy ustnej, pacjentka samodzielnie odstawiła wszystkie leki poza zolpidemem i zgłosiła się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Z uwagi na zaczerwienienie i nadżerki w obrębie spojówek skierował on pacjentkę do poradni okulistycznej i jednocześnie do poradni chorób zakaźnych, gdzie wykluczono infekcyjną przyczynę dolegliwości oraz zalecono objęcie leczeniem dermatologicznym w ramach oddziału.

Przy przyjęciu na oddział dermatologii u chorej stwierdzono występowanie zmian rumieniowych w rejonie twarzy, tułowia, klatki piersiowej oraz bolesnych nadżerek w obrębie warg, błon śluzowych jamy ustnej, języka, spojówek, błon śluzowych narządów ...