Choroby rzadkie

Pityriasis lichenoides et varioliformis acuta (PLEVA) – praktyczne spojrzenie

lek. Natalia Brzezińska

dr n. med. Gustaw Roter

dr hab. n. med. Aneta Szczerkowska-Dobosz

Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii, Wydział Lekarski, Gdański Uniwersytet Medyczny

Adres do korespondencji:

lek. Natalia Brzezińska

Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii

Gdański Uniwersytet Medyczny

ul. Kliniczna 1a, 80-402 Gdańsk

e-mail: nataliabrzezinska@gumed.edu.pl

  • Łupież liszajowaty ospopodobny ostry – rzadka dermatoza zapalna dotykająca głównie dzieci i młodych dorosłych
  • Obraz kliniczny, diagnostyka i różnicowanie
  • Aktualne metody leczenia

Łupież liszajowaty ospopodobny ostry (PLEVA – pityriasis lichenoides et varioliformis acuta) jest rzadką dermatozą zapalną stwierdzaną głównie u dzieci i młodych dorosłych. Średni wiek zachorowania na PLEVA wynosi ok. 30 lat. Rozpowszechnienie, predyspozycje geograficzne, etniczne lub płciowe w odniesieniu do tej choroby nie są znane, podobnie jak czynniki wywołujące. PLEVA jest jedną z odmian łupieżu liszajowatego (obok łupieżu liszajowatego przewlekłego) i może przybierać postać wrzodziejąco-martwiczą, określaną jako choroba Muchy-Habermanna (FUMHD – febrile ulceronecrotic Mucha-Habermann disease)1.

Etiologia

W literaturze wskazano na związek między występowaniem zmian skórnych typowych dla PLEVA a zakażeniami wirusem Epsteina-Barr (EBV – Epstein-Barr virus), ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV – human immunodeficiency virus), wirusem ospy wietrznej (VZV – varicella-zoster virus), pierwotniakiem Toxoplasma gondii, paciorkowcami z grupy A, wirusem opryszczki zwykłej typu 2 (HSV2 – herpes simplex virus type 2), a także zakażeniami cytomegalowirusem, parwowirusem B19 oraz adenowirusami1,2. Odnotowano również przypadek wykwitów typowych dla PLEVA, które wystąpiły w miejscu zmian po wyleczonej grzybicy tułowia3.

Opisane korelacje wskazują, że wykwity skórne pojawiają się w wyniku atypowej odpowiedzi układu immunologicznego na czynniki infekcyjne obecne w organizmie. Niekiedy pierwotne ogniska zakażenia są utajone i w takich przypadkach należy poszukiwać nieleczonej infekcji zęba lub przewlekłego ropnego zapalenia migdałków podniebiennych. Ponadto zaobserwowano pojawienie się wykwitów skórnych w odpowiedzi na szczepienia przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego, grypie, tężcowi, odrze, śwince i różyczce4-7. Opisano również wysiew zmian o charakterze PLEVA po zastosowaniu takich leków, jak atezolizumab, pembrolizumab i difenylocyklopropenon stosowany miejscowo8,9.

Rozważa się podłoże limfoproliferacyjne PLEVA, z uwagi na podobieństwo w obrazie klinicznym oraz opisywane częste współwystępowanie z chłoniakami1. Zdaniem niektórych autorów PLEVA rozwija się w wyniku nadwrażliwości naczyniowej na kompleksy immunologiczne złożone z przeciwciał typu IgM i C3 odkładających się w powierzchownych naczyniach skórnych. Teoria ta jest jednak odrzucana przez innych badaczy, którzy zaobserwowali obecność takich kompleksów także w skórze 50% badanej populacji zdrowych osób1.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Obraz kliniczny

W obrazie klinicznym PLEVA obserwuje się rozsiane rumieniowe grudki o średnicy 2-3 mm, które mogą ulegać progresji do pęcherzyków, zmian krwotocznych lub martwiczych [...]

Obraz histologiczny

Ze względu na podobieństwo kliniczne do wielu jednostek chorobowych postawienie jednoznacznej diagnozy wymaga wykonania biopsji skóry. W badanym materiale, w naskórku można zaobserwować [...]

Obraz dermatoskopowy

W obrazie dermatoskopowym zmiany typowe dla PLEVA różnią się w zależności od fazy choroby. W fazie wczesnej dominują amorficzne brązowe obszary otaczające mieszki włosowe, [...]

Inne badania diagnostyczne

Badanie immunohistochemiczne może ułatwić potwierdzenie diagnozy oraz wykluczyć rozrost limfocytarny. Typowa jest obecność limfocytów T CD8+ przy braku ekspresji antygenu CD3010. [...]

Postać wrzodziejąco-martwicza – choroba Muchy-Habermanna

FUMHD występuje rzadko i ma bardzo ciężki przebieg. Jest to potencjalnie śmiertelny podtyp choroby. Do czynników zwiększających ryzyko zgonu zalicza się płeć [...]

Diagnostyka różnicowa PLEVA

W diagnostyce różnicowej należy przede wszystkim rozważyć grudkowatość limfoidalną (LyP – lymphomatoid papulosis), zaliczaną do grupy chłoniaków pierwotnie skórnych1. LyP można różnicować, [...]

Leczenie

PLEVA jest samoograniczającą się chorobą, w której leczenie wdraża się w celu zredukowania dolegliwości podmiotowych oraz zapobiegania potencjalnym powikłaniom estetycznym w postaci szpecących blizn. [...]

Podsumowanie

Z uwagi na zróżnicowaną morfologię i rzadkie występowanie ustalenie rozpoznania PLEVA może stanowić wyzwanie. Dodatkowym utrudnieniem jest często brak łatwego do identyfikacji [...]
Do góry